Izraeli dhe Irani kanë zhvilluar një “luftë në hije” për disa dekada, e cila manifestohet në forma të ndryshme, duke përfshirë operacione të fshehta, angazhime rajonale me ndërmjetës, sulme me rreze të gjatë veprimi dhe luftë kibernetike.
Ne ju sjellim një krahasim të detajuar të ushtrive izraelite dhe iraniane.
Irani ka rreth tetëdhjetetetë milionë banorë dhe mbulon një milionë e gjashtëqind mijë kilometra katrorë. Izraeli ka rreth nëntë milionë banorë dhe mbulon njëzetë e dy mijë kilometra katrorë.
Irani ka një avantazh të madh numerik: rreth gjashtëqindedhjetë mijë ushtarë në detyrë aktive, treqindepesëdhjetë mijë rezervistë dhe dyqindenjëzet mijë forca paraushtarake.
Izraeli ka njëqind e shtatëdhjetë mijë ushtarë në detyrë aktive dhe deri në katërqind e gjashtëdhjet e pesë mijë rezervistë.
Megjithatë, forcat izraelite kanë një avantazh të konsiderueshëm në trajnim, përvojë dhe pajisje teknologjike.
Irani e ndan ushtrinë e tij në një ushtri të rregullt (Artesh) dhe një Korpus të Gardës Revolucionare (IRGC), duke përfshirë Forcën elitare Quds, njësitë e raketave dhe aftësitë kibernetike.
Ai mbështetet në një strategji të luftës asimetrike dhe një rrjet organizatash të ndërmjetësuara.
Forcat Mbrojtëse të Izraelit (IDF) kanë një komandë të unifikuar dhe janë të përqendruara në mobilizim të shpejtë, mbështetje të integruar të inteligjencës dhe teknologji të përparuar.
Izraeli ka një avantazh teknologjik sistemik.
Ai ka aeroplanë F-35, dronë të përparuar, tanke moderne Merkava dhe rrjetin më të zhvilluar të raketave mbrojtëse në botë Iron Dome, David’s Sling, Arrow dhe Iron Beam.
Aftësitë e inteligjencës dhe kibernetike, veçanërisht Njësia 8200, janë ndër më të sofistikuarat në botë.
Irani mbështetet në prodhimin e vet të raketave dhe dronëve.
Ka arsenalin më të madh të raketave balistike në Lindjen e Mesme dhe prodhon në masë dronë si Shahed, të cilët i eksporton në Rusi dhe i përdor përmes ndërmjetësve.
Sipas të gjitha vlerësimeve të disponueshme, Izraeli ka armë bërthamore, megjithëse nuk e konfirmon zyrtarisht.