Një histori spiunazhi mund të fillojë në një mënyrë pothuajse të parëndësishme, në përditshmëri, me një person që shkon në ambasadën e një vendi për të ofruar bashkëpunimin e tij.
Kështu bëri Thomas H., një oficer i ushtrisë gjermane, i arrestuar me akuzën e bashkëpunimit me rusët dhe tani i burgosur në pritje të gjykimit.
Ushtari, që shërbente në Koblenz me një departament të Bundeswehr-it, Forcat e Armatosura Gjermane, përsëriti një modus operandi (zakon pune – ed.) të parë në disa raste, me kontakt të drejtpërdrejtë.
Ndoshta sepse ai u përgatit duke studiuar sfondin: disa tradhtarë e kanë përdorur këtë qasje dhe funksionoi.
Per dekada. Individi kërkon të merret ose shkruan një mesazh, pastaj menjëherë paraqet diçka që mund të bindë blerësin: emrat, detajet, të dhënat.about:blank
Është hapi i parë i kërcimit, pastaj prisni që të tjerët të përgjigjen. Nëse përgjigjen.
Për shkak se pala tjetër duhet të besojë, ekziston gjithmonë frika se dhurata është një frut i helmuar, mashtrimi është një rrezik i konsideruar.
Kjo është arsyeja pse është e nevojshme që mallrat e ofruesit të jenë me vlerë dhe të verifikueshme.
Sipas hetimeve, Thomas H. bëri dy lëvizje.
Fillimisht me përfaqësues të konsullatës së Moskës në Bon, pastaj me zyrën kryesore në Berlin.
Dhe të paktën në një rast i ka hequr “kartat”, duke treguar se çfarë mund t’i jepte Rusisë.
Taktika e zgjedhur ka eliminuar rrezikun e një ndërmjetësi, por nuk e ka mbrojtur nga rreziqet.
Monitorohen zyrat diplomatike, “lookouts” dhe syri elektronik monitoron se kush hyn dhe kush del.
Ata regjistrojnë lëvizjet e “avokatëve”, agjentëve që veprojnë nën mbulesë diplomatike.
Ata shkruajnë targat e automjeteve të përdorura. Ata paraqesin çdo vizitor, figura që meritojnë vëmendje. A e morën vesh kështu?
Rrezik apo jo, oficeri nuk u shqetësua shumë dhe në maj nisi karremin e tij.
Çfarë do të vendosë në tavolinë? Informacioni i hetuesve është i kufizuar qëllimisht, ka mundësi që Thomas H. të ketë kaluar (ose është përpjekur ta bëjë këtë) dokumentacion për forcat e armatosura, për teknologjinë dhe kërkimin – njësia e tij merret me këto aspekte – çdo marrëdhënie me vendet aleate.
Një spiun mund të jetë i dobishëm në shumë mënyra: për të hyrë në materiale konfidenciale, sepse ai është në gjendje të raportojë kolegë potencialisht të rekrutuar ose si një “portë” për programet e zhvilluara brenda NATO-s.
Identifikimi i oficerit pasoi disa ditë me rastin e Sergei Sergienko-s, asistent parlamentar i partisë së ekstremit të djathtë AfD, i cili kishte një mision ndryshe dhe interesant: “veprime aktive” për të kundërshtuar furnizimet e luftës në Kiev përmes mobilizimit politik.
Një agjent ndikimi që duhej të mobilizonte pro Putin-it në arenën gjermane, duke mbjellë punë në tokë “pjellore”: ky është një nga frontet që angazhoi kundërzbulimin në Gjermani dhe jo vetëm pas pushtimit të Ukrainës.
Në dhjetor, kundërzbulimi kishte zbuluar një shkelje serioze të hapur nga Carsten Linke, që i përkiste inteligjencës, dhe bashkëpunëtori i tij Arthur Eller.
Pranë ekstremit të djathtë, Linke kaloi rusët e fshehtë në Himars, raketat me rreze të gjatë të Amerikës, me ndihmën e Eller – një tregtar me origjinë ruse, me bazë në Bavari, i gurëve të çmuar dhe metaleve – duke vepruar si korrier.
Linke ishte një zgjedhje ideologjike e shoqëruar me interesin ekonomik: “menaxherët” e tij e shpërblenin atë me mijëra dollarë.
Në qershor, BfV, Shërbimi gjerman i Sigurisë, kishte paralajmëruar vendin për rrezikun e “operacioneve agresive të spiunazhit rus”.
Berlini, si shtetet e tjera perëndimore, ka shtuar masat hakmarrëse, ka dëbuar dhjetëra rusë, ka intensifikuar mbikëqyrjen.
Strategjia u bë edhe më e nevojshme pasi qeveria zbatoi programe masive të ndihmës afatgjata për ukrainasit.
Depot gjermane kanë prodhuar tanke Leopard, sisteme moderne kundërajrore (përfshirë Patriot’s), automjete të blinduara, tonelata municione, pajisje logjistike dhe mbështetje të gjerë për stërvitjen e ushtarëve.
Gjermania, së bashku me Poloninë, është shndërruar në një prapavijë mbështetëse, ka pritur qendrën që koordinon ardhjen e pajisjeve, ka marrë një qëndrim më të qartë politik. Dhe kjo e ka kthyer atë në një objektiv kryesor për Moskën./ Marrë nga Corriere della Sera, përkthyer nga Albanian Post