Reportazh: “Rama Ik” dhe “armiqtë” e Dukës, Elbasani fatsjellësi kuqezi!

Nga Julian Hoxhaj

Pasditen e të martës, rreth orës 16:00, zbrastia në rrugët e Elbasanit ishte e dallueshme. Në rrugën hyrëse në qytet, atë që vjen nga përroi i Zaranikës në drejtim të sheshit “1 Maj”, ka pak qarkullim mjetesh. Sapo zbret autobusin e linjës ndërqytetëse, qetësinë e përzier me të nxehtin e këtij fillim qershori, e prishin ca kore tifozësh, një grupim i vogël, i mbledhur pranë monumentit të “Arsimtarëve”, një nga instilacionet kushtuar ish-mësueseve të shkollës “Normale” të Elbasanit. E vështirë për ta kuptuar nëse tifozët kishin zgjedhur me qëllim këtë monument për të nisur “nxemjen” e kordave me këngë e citate patriotike katër orë para se të afroheshin në stadium, apo se në fakt, ky memorial ndodhet në një vend me pemë të larta, të cilat bëjnë hije! Të dyja qëndrojnë, rastësisht ose jo, por gjithçka shkonte, kur shqiptarë nga të gjitha trevat, kryesisht të rinj nën moshën 30 vjeç, i jepnin kuptim këtij memoriali, që në fakt simbolizon luftën e pashembullt që mësues të ish-shkollës Normale, bën për të përhapur dijen anë e mbanë trevave shqiptare. Ndaj, këta të rinj, të cilët këndonin këngë patriotike poshtë tij, të dukeshin sikur në një farë mënyre u shprehnin mirënjohjen mësonjëve të shqipes!

Prej aty, natyrshëm drejtohesh për nga bulevardi “Aqif Pasha”, dhe kjo arterie rrugore, mban emrin e një tjetër njeriu të madh për Elbasanin e për historinë kombëtare. Në fakt, ky qytet është i mbushur me histori në çdo cep të tij. Nga vetë emri i qytetit, kalaja, monumentet kushtuar figurave të shquara si; Kostandin Kristoforidhi, Aqif Pasha, Lef Nosi, pak më tutje Isuf Myzyri (një ish këngëtar i këngës qytetare elbasanase) teatri Skampa, xhamia Mbret apo kisha e Shën Mërisë, e shumë e shumë objekte të tjera, kanë një përhapje gjeografike, në jo më shumë se 500 metër larg njëra-tjetrës. Ndaj, kur nis ecjen drejt bulevardit, shumë prej këtyre objekteve, për të mos thënë të gjitha, i shquan me sy të lirë, të cilat janë dekori më domethënës i Elbasanit, që shpreh identitetin historik, kulturor, religjioz e patriotik të këtij qytetit.

Sapo afrohesh afër kullës së Sahahtit, vë re flamuj, fanella, qeleshe e gjithsend me simbole kombëtare. Flamujt e varur në tela lidhur mes pemëve, valëviten lehtë nga era, ndërsa të zotët e tyre me mospërfillje, për shkak se rruga është e zbrazët nga njerëzit, struken nën hijen e pemës dhe shohin celularin. Sapo kalon kryqëzimin e teatrit Skampa, në drejtim të stadiumit situata ndryshon disi. Në fakt, ajo që e prish qetësinë janë kafenetë e shumta, të cilat në atë orar nuk gumzhojnë nga njerëzit… Ishte konferenca e jashtëzakonshme e Presidentit të Republikës Ilir Meta.

Prej trotuarit dallohej qartë se në çdo bar ekrani i televizorit ishte vendosur në ndonjë televizon informativ, ku fliste kreu i shtetit për situatën politike. Si ndonjë syresh ulur në ndonjë kafe, por dhe kalimtar të rastit kthenin vëmendjen natyrshëm për të shquar ndonjë titër, apo dëgjuar ndonjë fjalë të kreut të shtetit, pasi prej tij pritej të ndodhte diçka të martën: dorëheqja apo shpërndarja e parlamentit! Të paktën kështu ishte krijuar përshtypja, dhe pak më sipër disa burra si për të konfirmuar këtë, në një kafene me tavolina në trotuar, ngritën tonin teksa Ilir Meta ishte duke folur.

Pasi kalon disa kafene dhe bare jo shumë luksoze, me afrimin drejt stadiumit, shfaqen disa bare me pamje më të bukur, të cilat dekorit të tyre të shtrenjtë, i kanë shtuar edhe flamujt kombëtarë. Për këto bare sa herë që ka ndeshje ekipi ynë kombëtar është festë e vërtetë, pasi tifozët e shumtë i zgjedhin për të kaluar orë të tëra deri sa afron ora për nisjen e ndeshjes. Por, këtë herë, situata nuk është ashtu, edhe pasi kalon ora dhe nis të bierë i nxehti, atmosfera sërish mbetet e vakët. Madje, dhe ata pak tifozë që kishin ardhur për të ndjekur ndeshjen, kishin zgjedhur të festonin në ambiente publike, siç ishte një grupim në parkun “Rinia”.

“I Dukës je dhe ti?”, me këtë pyetje disi të çuditshme më drejtohet një nga tifozët e një grupimi, të cilët ishin mbledhur në parkun “Rinia” të Elbasanit, vetëm disa dhjetra metra larg stadiumit “Elbasan Arena” ku në mbrëmje do të zhvillohej ndeshja Shqipëri-Moldavi. Isha duke shkrepur disa foto në distancë, pasi mendova se do të ishte më mirë duke i lënë në privatësinë e tyre këta të rinj që mbështesin pakushte në çdo ndeshje ekipin kombëtar. Nuk ishin grupimi i Tifozave Kuq e Zi, pasi këta të fundit kanë uniformë tjetër. Djali, që më pyeti nëse isha dhe unë ndonjë nga të Armand Dukës, kreut të FSHF-së, bashkë me shokët e tij, diku te 15-20 të rinj, mbani veshur bluza të zeza me stemën e Shqiponjës, por pa asnjë mbishkrim dallues. Këta të fundit ja marrin këngës “Se Kosova, Ilirida, Çamëria dhe Shqipëria, gjithçka janë zemra jonë…”, apo dhe të tjera të ngjashme. Më pas, u kuptua që këta tifozë i përkisin grupimit “Ilyrian Elite”, grupim tifozësh që dikur ishin pjesë e “Tifozave Kuqezi”, por u ndanë prej tyre dhe krijuan grupim më vete. “Ilyrian Elite” janë dënuar nga FSHF për të mos u futur në stadium, pasi dy vjet më parë, në ndeshjen që kombëtarja jonë luajti ndaj Italisë në Palermo, ky grupim hodhi flakadanë në fushën e lojës, duke bërë që të ndërpritej ndeshja. Megjithatë, tifozët kanë hequr simbolet dalluese, dhe tashmë futen përsëri në stadiume kur luan kombëtarja.

Prej parkut, ku qëndroni këta tifozë, stadiumi është vetëm disa dhjetra metër larg. Në rrugën hyrëse të stadiumit janë vendosur patrullat e policisë, të cilat nuk lejojnë futjen e makinave në drejtim të stadiumit, veç atyre të akredituara. Në një moment, krijohet një situatë tensioni, një qytetar me mjet dhe s’duket familjen e tij, tenton të kalojë duke i kërkuar policisë ti hap rrugën. Policia e ndalon! “Zotri të lutem nuk lejohet”, i drejtohet një efektiv qytetarit. Ky i fundit këmbëngul; “Ore do shkoj në shtëpi unë, nga të kaloj”, ngre tonin qytetari! Situata vijon kështu për pakçaste, deri sa afrohen dhe disa efektivë të tjerë të RENEA-s. Qytetari shikon i tensionuar, por kupton se tentativa shkon kot! Ecën pas me mjetin e tij dhe largohet…

Ora ka kaluar, rreth orës 19:00 nis afrimi i tifozëve të parë në stadium. Policia krijon kordonin e sigurisë dhe vendos pikat e kontrollit për tifozët. Nuk lejohen sendet e forta, vuvuzelat apo banderolat me shkrime fyese apo nacionaliste. Megjithatë, diçka i shpëton efektivëve Blu, pikërisht një banderolë e një grupimi të Forumit Rinor të Partisë Demokratike, që futen në stadium me një flamur të madh kombëtar dhe parrullën e opozitës, “Rama Ik”. Për këtë do të flasim më vonë!

Dikush, një zyrtar i sigurisë dhe biletarisë në stadium më tregon se janë shitur rreth 3800 bileta në total për ndeshjen. Niveli më i ulët historik i ndjekësve të kombëtares në një ndeshje zyrtare, të paktën sipas konfirmimeve të drejtuesve të FSHF-së. Disa kolegë gazetar shprehin pesimizëm për situatën, aq sa dikush thotë: “Herën tjetër do shkoj në Kosovë, u kthejmë dhe reston, se dikur na i mbushnin ata stadiumet kur luanim ne futboll, tani ua kthejmë ne me që ata janë më mirë”. Ekipet mbrrijnë në stadium rreth orës 19:15, ndërsa në stadium afrohen dhe personalitete VIP. Mes tyre, ai që tërheq më shumë vëmendjen edhe nga vetë interesi për kombëtaren, është prania e Granit Xhakës, kapitenit të kombëtares së Zvicrës dhe lojtar i Arsenalit në Angli. Xhaka ishte së bashku me të atin dhe vëllaine vogël të tij, për të ndjekur vëllain tjetër, Taulantin, që luan për ekipin tonë.

Afrohem për intervistë. “Graniti nuk flet, është babai, Ragipi, ai që ma pret prerë: “Nuk ka intervista për gazetat. Kemi folur shumë dhe nuk do të flasim për gazetat”, më thotë, ndonëse insistoi, duke i shprehur kënaqësinë dhe krenarinë njëkohësisht, që kemi për praninë e Granitit në stadium. Por gjithçka është e kotë. Më pas, rregullin e thyen po babai i Granitit, i cili, si menaxher i djalit të tij, lejon që mesfushori i Arsenalit të flasë vetëm për një transmetues televiziv. “Ju thatë që nuk do fliste Graniti”, i them me humor Ragip Xhakës. “Po, për gazetat nuk do të flasë, vetëm për televizionet”, kthehet përsëri babai i Granitit dhe Taulantit.

E gjithë kjo situatë shoqërohet me humor, disa gazetarë zënë radhën dhe presin foto. Dikush thotë me të qeshur. “Unë nuk bëj foto, jam tifoz i Ëest Ham”. Të gjithë qeshim, por askush s`mund të humb rastin për të pasur një kujtim me një nga lojtrët më të mirë shqiptarë në arenën ndërkombëtare. Tifozë special ka shumë në Elbasan, mes tyre, ai që tërheq vëmendjen është një shtetas rus. Vinte nga Akhmati, qytet ku aktivizohen dy futbollistët tanë të kombëtares, Odise Roshi dhe Bekim Balaj (ky i fundit i larguar tashmë). Tifozi rus ishte i “çmendur” pas dy futbollistëve shqiptar. Ai takon Odisen dhe Bekimin, flasin rusisht. Roshi i jep fanellën para ndeshjes, çka duket se i solli fat futbollistit të kombëtares tonë, pasi dha asistin e golit të parë.

I afrohem rusit, dhe e përshëndes në Anglisht! Nuk flet, asnjë fjalë, nuk e di nëse s`dinte vërtet apo nuk donte të fliste. Por, diçka dallohej qartë. Ishte disi i trembur, ndoshta e ka kuptuar edhe ai që në Shqipëri flitet shumë për “ndërhyrjen ruse në Shqipëri”. Tifozi special tërheq vëmendjen e shumëkujt, madje gazetarët duan që ai të flasë. Insistimi është i kot, ai paritur e sheh veten si person të rëndësishëm, por kurrsesi nuk pranon të thotë asnjë fjalë, madje as të fotografohet!

Ndeshja nis në orarin e caktuar, madje me një incident të pakëndshëm. Gjatë kohës që u vendos himni Moldav, qendra e zërit e stadiumit shfaq probleme, ndoshta prej audios së himnit. Megjithatë, tifozët e pranishëm në stadium e respektuan himnin, u ngritën të gjithë në këmbë dhe duartrokitën. Më pas himni ynë, tifozët këndojnë në korë me ekipin, për çudi, audio del e pastër dhe kumbuese, gjithçka shkon shkëlqyer! Pjesa e parë nuk dhuron shumë emocione, mungoi goli, pavarësisht lojës së dominuar nga ekipi ynë.

Në të dytën, ka gjithçka! Pak pasi nis ndeshja, në tribunën E, një grup tifozësh shpalos një flamur të madh kombëtar, dhe më pas vendos sipër tij disa gërma, të cilat thoshin “Rama Ik”. Ky moment tërhoqi vëmendjen e gazetarëve, për pak minuta gjithçka u përqëndrua në atë skenë. Forcat e sigurisë private në stadium ndërhyjnë menjëherë për të hequr flamurin dhe parrullën politike, e cila në fakt, ka gjasa të jetë subjekt disiplinor në UEFA, me këtë të fundit që edhe mund të marrë ndonjë masë me gjobë për FSHF. Të rinjtë, të cilët më pas u zbulua e ishin pjesë e Forumit Rinor të PD-së, të udhëhequr nga kryetari i tyre, Belind Këlliçi, rezistuan dhe mbajtën flamurin, por jo “Rama Ik”, pasi shkronjat ikën. Policia nuk ndërhyri, ndonëse ishte aty. E kuptueshme, policia tregoi profesionalizëm duke shmangur interpretimet politike me një ndërhyrje të mundshme të saj.

Ndoshta, prandaj sot nuk ka pasur asnjë reagim nga partitë opozitare për këtë gjë. Pas kësaj, ndeshja merr rrjedhë tjetër, trajneri fut në lojë Odise Roshin dhe Sokol Cikalleshin, të cilët gjejnë rrjetën pas kombinimit të tyre. Më pas rrjetën e gjen edhe Ylber Ramadani! Shqipëria 2, Moldavia 0, në shkallët e stadiumit ata 4 mijë tifozë të pranishëm nisin ovacionet, në tribunën VIP të gjithë gëzojnë, gazetarët çlirohen, pavarësisht se tek-tuk, sërish shfaqin pakënaqësi…

Gjithçka mbyllet me buzëqeshje, trajneri, lojtarët, presidenti i FSHF-së, të gjithë largohen të gëzuar, ndërsa tifozët i japin gjallëri qytetit pas daljes nga stadiumi! Të gjithë ikim, ndërsa dikush shprehet: “Tani, pas kësaj fitoreje, kombëtarja duhet t`i luajë ndeshjet këtu në Elbasan, se i sjell fat”. Askush nuk përgjigjet për këtë, por në të dalë të parkingut të stadiumit, duket se e konfirmojmë me nënqeshje! Në fakt, “Elbasan Arena” na ka lënë kujtime të bukura me kombëtaren, aty kemi mundur Francën, me të cilën, tani shihemi në shtator!

#shqipnidashnipakufi
Momenti i golit#shqipnidashnipakufi
Gepostet von Tifozat Kuq e Zi am Mittwoch, 12. Juni 2019

Edy Reja: Kemi probleme në mbrojtje, Roshi e Cikalleshi i dhanë frymëmarrje ekipit

Shqipëria fitoi mbrëmjen e së martës ndaj Moldavisë, duke i rikthyer në garë për kualifikimin në Euro 2020. Edy Reja, foli pas ndeshjes për mediat, duke u shprehur i kënaqur me pikët, por edhe lojën e e skuadrës që hodhi në fushë.

“Na duhej fitorja. Luajtëm, është e rëndësishme loja që bëmë. Filluam mirë. Fitoren që na duhej, e arritëm. Djemtë ishin të qetësuar, edhe pse humbëm pikët në Islandë. Nëse nuk do fitonim, do kishte frikë për të ardhmen”, tha trajneri.

Taulant Xhaka u la në stol për të pushuar për shkak të lodhjes, ndërsa sa i përket lojës dhe skemës, Edy Reja shprehet se ekipi duhet të punojë më shumë.

“Unë kam një grup rreth 25 futbollistë, të gjithë janë disponibël. Duhej pak pushim nga ndeshja me Islandën. Duhej të provoj disa futbollistë. Në 15 ditë nuk mund të bëj gjithçka. Në mbrojtje kishim 4 mbrojtës, dhe 3 më përpara. Nuk mund të fitojmë pa djersitur, pa vuajtur, çdo vuajtje sjell dhe fitoren”.

Moldavia, ndonëse një kundërshtar jo i rrezikshëm, për Edy Rejan krijoi probleme. Sipas tij, këto të fundit u shfaqën mësëshumti në mbrojte, ndërsa për zëvendësimet u shpreh se i dhanë frymëmarrje skuadrës.

“Në mbrojtje patëm pak probleme. Skuadra zhbalancohet shpejt. Me Roshin dhe Cikalleshin, patëm një frymëmarrje dhe shënuam. Uzuni lëviz mirë, po bën mirë edhe në stërvitje. Cikalleshi i jep frymëmarrje sulmit. Nuk kemi bërë shumë ndryshime në mesfushë, por duke parë me Islandën, luajtëm më mirë”, tha ndër të tjera trajneri.

Armand Duka: Më akuzuan për trajnerin se ishte 73 vjeç, Reja s`ka nevojë për notën time

Armand Duka doli i qeshur nga “Elbasan Arena”, i fundit nga personat VIP që ndodeshin në këtë sektor. Fitorja me Moldavinë ishte e rëndësishme për ekipin tonë kuqezi, jo vetëm për të shpresuar për kualifikimin në Euro 2020, por edhe për të rigjetur besimin dhe forcën për të vijuar më tej. Për mediat, Duka u shpreh se uronte që kjo fitore t`i kthente fatin ekipit tonë kombëtar.

“I kënaqur, patjetër me rezultat pozitiv çdo ndeshje është shumë e rëndësishme. Kësaj i kishim dhënë pak më shumë rëndësi sepse kishim bërë pak rezultate pozitive. Uroj që ti ket kthyer fat ekipit dhe atmosferenë pozitive”, tha Duka.

Më tej, kreu i FSHF-së tha se preferon një lojë jo të mirë dhe me rezultate, se sa lojën e bukur por me humbje. Komplimentet, Armand duka nuk ia kursen trajnerit Edy Reja, që sipas tij, në pak ditë i ka kthyer optimizmin skuadrës.

“Jam i kënaqur me këtë lloj loje, sepse bëm lojë më të mirë në Islandë por erdhëm pa pikë. Mbajtëm topin më shumë, ne komanduam lojën ato morën rezultatin. Të gjithë ato që janë në kombëtare janë më të mirët, çdo njeriu që i jep fanellën e meriton atë”.

“E vetmja vrejtje që më kanë bërë kur kam vendosur Rejan trajner më thanë vetëm se është 73 vjeç, kurse për të tjerat nuk besoj se ka nevoj për notën time se është trajner shumë i mirë. Ka kontribuar maksimalisht që në pak ditë për kthimin e besimit te grupi”, u shpreh Duka.

Shanset për kualifikim në Euro 2020 janë të pakta, por Armand Duka thotë se duhet të shpresojmë deri në fund. “Nuk mund të themi me që jemi gjashtë pikë, dhe i jemi afruar vendit të dytë, çdo gjë mund të ndodhi. Është grupi i fortë deri në fund, Franca është favorit kryesor, Turqia dhe Islanda janë më afër saj. Por ne duhet të shpresojmë deri në fund”, tha ndër të tjera kreu i FSHF-së pas ndeshjes.

Edy largon “renë” e Panuccit nga Shqipëria

Kuqezinjtë kanë dhënë provën e dytë nën drejtimin e trajnerit Edy Reja, duke kaluar me sukses Moldavinë në “Elbasan Arena”, të cilën e mundën 2-0. Ashtu siç premtoi në konferencën për shtyp një ditë para ndeshjes, trajneri kishte bërë ndryshime të mëdha në formacion për këtë ndeshje, duke nisur me rikthimin e Mërgim Mavrajt në formacion, i cili mbante dhe shiritin e kapitenit në këtë sfidë.

Gjithashtu në sulm Reja e nisi me Sadikun dhe Uzunin duke ulur në stol Balajn dhe Cikalleshin, ndërsa në mesin e fushës titullar e nisi Ramadani, me Xhakën që ishte në stol.

Pak pasi kishte nisur ndeshja ishin miqtë ata që shfaqën rrezik në portën tonë, por Etrit Berisha neutralizoi gjithçka, ndërsa në vijim portieri kuqezi do të ishte thjesht spektator, pasi miqtë nuk do të shfaqeshin më në zonën e tij.

Megjithatë, ishte skuadra jonë ajo që ushtroi presion gjatë gjithë kohës, por pa mundur të tund rrjetën. Në një moment Armando Sadiku u duk se gjeti rrjetën por portieti i miqve ndali gjithçka. Më pas ishte përsëri Sadiku që tentoi portën, por përsëri fati nuk ishte me të.

Në një moment skuadra jonë pretendon penallti, pasi një nga lojtarët miq duket sikur prek topin me dorë, por arbitri finalndez lejon lojën të vazhdojë. Kështu minutat gjatë pjesës së parë rrjedhin me ekipin tonë që tenton vazhdimisht nga krahët dhe goditjet standarde, por pa gjetur fundin e rrjetës.

Pas pushimit ritmi i ndeshjes duket më i ulët se në pjesën e parë. Megjithatë skuadra jonë mbetet në sulm dhe mundohet të shkojë në portën kundërshtare, por barriera moldave reziston, ndonëse Edy Rejp vazhdimisht udhëzimet për sulmin.

Më shumë se sa ndeshja, rreth minutës së 55-të vëmendjen e tërhoqi një flamur i shpalosur nga disa tifozë në tribunën përballë, ku sipër flamurit kuqezi shkruhej edhe parrulla tashmë zyrtare e opozitës “Rama Ik”. Forcat e sigurisë private ndërhynë për ta larguar flamurin dhe parrullën politike, por tifozët rezistuan, duke mos lejuar largimin e flamurit, ndonëse parrulla “Rama ik”, iku.

Edy Reja nuk humbet kohë, kërkon të rifreskojë sulmin dhe kryen dy ndërrime kokë më kokë pas 15 minutash lojë të pjesës së dytë. Cikalleshi i merr vendin Sadikut ndërsa Odise Roshi i merr vendin Ermir Lenjanit. Ndërrimet i japin freski gjithë lojës së skuadrës.

Dhe pas kësaj, Roshit dhe Cikalleshit i mjaftojnë vetëm pesë minuta të mposhtin kundërshtarin. Fieraku, që rikthehej në kombëtare pas një mungese të gjatë për shkak dëmtimesh, mori një aksion spektakolar në krah, duke shkuar pranë portës. Tentavia për të gjuajtur nuk shkon mirë por aty gjendet Cikalleshi që mjafton duke shtyrë dhe në “Elbasan Arena” shpërthen festa.

Më pas loja bëhet më e qetë dhe skuadra jonë mundohet të administrojë. Por kështu lëshon terren për Moldavinë, e cila në një moment na krijon iluzionin e barazimit, pasi një gjuajtje e miqve përfundon sipër portës tonë. Reja bën lëvizjen e fundit, në fushë hedhë një lojtar shtatlart si Kristi Qose, që ka detyrën të bëhet barrikadë për kundêrshtarin para mbrojtjes.

Ky i fundit jep më shumë se kaq, pasi shtyn skuadrën para, duke ndihmuar sulmin. Kështu Ylber Ramadani përfiton mposht për herë të dytë portierin kundërshtar në shtesë, duke na dhënë një fitore të merituar, ndonëse përballë një ekipi modest. Megjithatë, kuqezinjtë tregohen të kujdesshëm dhe mbrojnë mirë deri në gujd, duke dalë kokën lartë nga “Elbasan Arena”.

Shqipëri-Moldavi, statistikat paralajmëruan fitoren

Mbrëmjen e kësaj të marte, Shqipëria mundi Moldavinë në “Elbasan Arena” në ndeshjen e katërt eliminatore për Euro 2020. Të dyja skuadra synonin tre pikët, megjithëse kuqezinjtë e drejtuar nga Edy Reja kishin kuota më të mira për fitore. Moldavia është një ekip modeste në krahasim me ekipin tonë përfaqësues, në vlerë financiare por edhe në statistikat e përballjeve direkte.

Vlera financiare e gjithë ekipit Moldav shkon në 13 milionë euro, ndërsa Shqipëria ka një vlerë 47 milionë euro. Kjo do të jetë përballja e katërt në historinë e dy klubeve, e treta për kualifikueset e një evropiani. Shqipëria ka luajtur kundër Moldavisë për herë të parë më 29 mars 1995, kohë kur skuadra kuqezi fitonte me rezultatin 3-0 në Tiranë, ndërsa më 7 qershor të po atij viti, kuqezinjtë fitonin ndaj Moldavisë në transfertë me rezultatin 2-3.

Pas shumë vitesh mungesë, takimi i radhës për kuqezinjtë me Moldavinë ishte në 15 gusht 2012, ndeshje e luajtur në Tiranë dhe mbyllur me rezultatin 0-0. Aktualisht, Shqipëria dhe Moldavia kanë nga tre pikë në Grupin H, pasi të dyja kanë fituar vetëm një përballje në tre ndeshje, atë kundër Andorrës.

Megjithatë, kuqezinjtë kanë golavarazh më të mirë se moldavët, pasi skuadra e drejtuar nga Edy Reja ka shënuar tre gola me po kaq të pësuar, ndërsa Moldavia ka shënuar 2 dhe ka pësuar 8 në tre ndeshjet e para aleminatore. Arbitri kryesor i takimit do të jetë Ville Nevalainen nga Finlanda, i cili do të asistohet nga katër kolegë të tij po nga Finlanda.

Edy Reja u shpreh të hënën pasdite se skuadra ka të gjithë potencialin për ecur para, teksa ende ka dilema për formacionin. Megjithatë, ai ka lënë të kuptohet se në repartin e sulmit do të ketë ndryshime, në emra dhe skemë, pasi në ndeshjen e humbur ndaj Islandës, kombëtarja kuqezi vuajti shumë në nxjerrjen e topave drejt portës.

Ndeshje ne klimë të veshtirë, Cikalleshi: mund ta shfrytëzonim erën

Sokol Cikalleshi u rikthye në ekipin kombëtar duke e nisur madje si titullar takimin e së shtunës ndaj Islandës. Sulmuesi kuqezi bëri gjithçka, por fati nuk ishte me të për të shënuar. Megjithatë, pas ndeshjes, kavajasi foli për RTSH, duke u shprehur i zhgënjyer për humbjen, por me besimin se ekipi do të ndryshojë në ndeshjen ndaj Moldavisë.

Humbja? Na ka mërzitur rezultati, sepse me lojën që zhvilluam mund të bënim një ndeshje më të mirë. Për mua të jap kontributim tim është nder gjithmonë. Unë dhe Balaj e ndihmuam ekipin shumë mirë. Na vjen keq që nuk arritëm të shënonim. Nga ne pritet të shënonim, jemi disi të pezmatuar të rezultati.

Kthimi shpesh në mbrojtje? E kisha si detyrë sepse kundërshtarit e përdorte shumë mirë rivënien anësore. Për këtë arsye shkova shumë në mbrojte. Pjesën e parë harxhuam shumë energji spese po kërkonim të shënonim. Ishte penallti ajo që ne pretenduam. Pjesën e dytë nuk e gjetëm forcën për të dalur shumë në sulm.

Ndryshimet? Në pjesën e dytë kishim dhe erën në disfvor, ndërsa në pjesën e parë nuk e përdorëm si duhet. Goli na uli disi vetëbesimin. Por nuk dorëzohemi, do fitojmë. Me trajnerin e ri treguam që mund të luanim. Më vjen keq për rezultatin.

Ndeshja me Moldavinë? Me Moldavinë besoj se do të jetë ndeshje ndryshe. Islanda ishte shumë e fortë fizikisht, edhe trajneri i bëri zgjedhjet sipas ekipit. Luftuam shumë mirë, nuk pësuam gol nga goditjet standarde. Me Moldavinë duhet me arrit fitore, por nuk duhet me fol këtu por duhet bërë një ndeshje shumë të mirë.

Balaj “kundër” trajnerit, fajëson sulmin dhe s’i del e keqja për veten

Bekim Balaj ka shprehur pakënaqësi me veten e tij dhe gjithë repartin e sulmit. Pas ndeshjes së humbur ndaj Islandës, sulmuesi kuqezi foli për RTSH, teksa u shpreh se reparti i sulmit duhet të bënte diçka më shumë.

“Mund të kishim bërë diçka më shumë në sulm. Nuk është se nuk krijuam, por me më shumë kujdes mund të kishim bërë diçka më shumë”, tha Balaj.

Ai u shpreh se ndihet mirë kur luan me Cikalleshin, ndërsa u shpreh se shpreson që në ndeshjete ardhshme të shënojë.

“Jemi në një moshe dhe tani kemi mundësinë të kombinojmë me njëri-tjetrin. Sot nuk shënuam, por shpresojmë te ndeshjet e ardhshme.

“Mesfusha bëri një punë të mirë sot dhe ka sulmuar shumë, por rastet e krijuara duhet t’i kishim shfrytëzuar më mirë. Sot kemi dhënë të gjithë maksimumin, nuk mund t’i vë gishtin një reparti”, tha Balaj.

Erdhi Reya, por retë e zeza nuk ikin, ankohet për mbrojtjen (si Pannuci)

Trajneri i kombëtares shqiptare Edy Reja ka folur pas ndeshjes për RTSH, duke komentuar humbjen e ekipit tonë kundër Islandës, në takimin e tretë kualifikues për Euro 2020. Trajneri kuqezi ka shprehur keqardhje për pësimin e golit, teksa pesë lojtarë dështuan të ndalin kundërshtarin në mbrojtje.

Ndeshja e humbur? “Më vjen keq, nuk luajtëm keq, sidomos në fillim. Ata nuk bënë ndonjë gjë të madhe, përveç lojës ajrore. Luajtëm më mirë, e kërkuam golin deri në fund, kur ranë fuqitë. Mëkat, sepse patëm dy raste për gol në fillim, patëm raste edhe në pjesën e dytë. Mbetet fakti që luajtëm mirë, luftuam shumë dhe krijuam raste. Për rezultatin më vjen shumë keq, jam i tërbuar, sepse ishte edhe një penallti në favorin tonë. Mëkat, fati nuk qenka me ne”, u shpreh Reja.

Pësimi i golit në atë mënyrë, ju vjen keq? “Goli erdhi në qendër, me 3 mbrojtës. Kur dikush niset në sulm, nuk mund të driblojë 3 lojtarë. Ndoshta mund të bëhet një faull taktik, nuk mund të bëhet ai gabim aty, edhe pse lojtari depërtoi bukur dhe u tregua i zoti. Patëm 3 mundësi ta ndalnim, ishte një gabim fëminor, i pafalshëm”.

Çfarë kuptuat nga ndryshimet? “Ishte e vështirë, u mundova të ndryshoj pak ritmin me Kaçen, për të bërë diçka për faullet, goditjet nga këndi, sepse ai është i zoti teknikisht. Patëm disa raste në fund, duhej më shumë cinizëm e vendosmëri. I vendosëm në vështirësi, por nuk ditëm të shënojmë”.

Humbja me Islandën, Hysaj: Na vjen keq për trajnerin, por duhet të vazhdojmë kështu

Kapiteni i ekipit tonë kombëtar Elseid Hysaj ka folur pas ndeshjes me Islandën, duke u shprehur se ndihej i keqardhur për humbjen. Sipas tij, ekipi kishte punuar shumë dhe donte fitoren, ndërsa për rastin personal, ku pati një mundësi shënimi, Hysaj, për RTSH, tha se gjuajtja ishte me këmbën e gabuar.

Keqardhje për ndeshjen? Na vjen shumë keq, luajtëm shumë mirë, kishim rastet tona, për këtë gjë na vjen keq për trajnerin, skuadrën, sepse kemi punuar shumë këtë javë.

Rasti personal për gol? Ishte këmba e gabuar, por dhe topi po shkonte në qoshe, më ka munguar dhe fati sepse kam shumë vite që kërkoj të shënoj por s`po mundem.

Çfarë duhet të presim për të ardhmen? Besoj që duhet të vazhdojmë, të vazhdojmë kështu në ndeshjen e radhës. Llogaritë i bëjmë në vonë.

Humbje mes akullnajave, Islanda na mund dhe merr vendin e tretë

Lojën e bëjmë ne, pikët i merr Islanda! Kështu ndodhi dhe këtë 8 qershor në Rejkjavik, ku sapo ka nisur pranvera, por sigurisht për vendasit, pasi Shqipëria vijon të dimërojë edhe pas “rifreskimit” me një trajner ekspert, në përvojë dhe moshë… “Shqiponjat”, ndonëse dhanë shenja jete, duket se ende janë larg asaj që kanë premtuar me fjalë gjatë këtyre ditëve, pasi një gol i Gudmundsson, i kthehu me këmbë në tokë lojtarët tanë, të cilët përsëri pësuan disfatë, humbën tre pikë, ndoshta përfundimisht vulosën mbylljen e ëndrrës për kualifikim në Euro 2020.

Në minutën e 22`, Gudmundsson thyen mbrojtjen shqiptare, jo pak por pesë lojtarë i kalon, dhe sheh Etrit Berishën të pafuqishëm për të bërë diçka. Kështu Islandezi shënon dhe kaq mjafton për të marrë tre pikë të arta, që e mbajnë Islandën në kuota të larata për kualifikimin në Europianin e 12 shteteve, që do të zhvillohet vitin e ardhshëm.

Ndeshja!

Edy Reja ndryshon mendje në minutë të fundit, nuk bën atë që kishte thënë, ndryshon skemën dhe vendos të luajë 4-3-3, nga 3-5-2, me këtë të fundit që i “hëngri kokën” Eros Grezdës, pasi lojtarit iu tha se s`mund të gjente hapësira. Megjithatë, kjo skemë ishte në një farë mënyrë identitare dhe e njohur për kombëtaren tonë, pasi në rikthen pas në kohën e De Biasit.

Skuadra përgjigjet mirë në dhjetë minutat e para, me një kthim spektakolar të Sokol Cikalleshit në minutën e katërt të takimit, por portieri vendas është i vëmendshëm dhe ndalon rrezikun. Vendasit fillojnë të reagojnë në dhjetë minutshin e dytë, dhe shpërblehen në të tretin, pasi në të 22` Gudmundsson i bën pesë lojtarë kuqezi të shijojnë “spektaklin” e tij.

Pas këtij momenti, skuadra jonë reagon përsëri, por pa mundur të shkojë më shumë se sa gjuajtjet jashtë porte dhe sipër saj. Pjesa e parë mbyllet pa ndryshim në rezultat, por me shpresën se gjërat do të ndryshojnë në të dytën. Por as pas pushimit, gjërat nuk ndryshojnë. Kuqezinjtë vrapojnë pafund në fushë, ndërsa vendasit tregohen më të saktë në lojën në ajër. Madje në disa raste bëhen të rrezikshëm, çka detyron Edy Rejën të kryejë ndërrimet.

Kaçe, Ndoj e Sadiku i marrin vendit Bashës, Xhakës dhe Balajt. Kuotat rriten, skuadra nuk dorëzohet, por afrimi i fundit shton nervozizmin dhe asgjë tjetër. Kështu, ekipi kuqezi nuk merr atë që do, ndonëse jep gjithçka deri në përfundim të katër minutave shtesë. Kështu ndeshja mbyllet me fitoren e Islandës, që merr vendin e tretë në renditje me gjashtë pikë, ndërsa kuqezinjtë mbeten në vendin e katërt me tre pikë, teksa të martën e javës së ardhshme Shqipëria do të përballet me Moldavinë.