Nga Mero Baze
Philip T. Reeker, asistent sekretar për
Euroazinë në Departamentin Amerikan të Shtetit, i ka kërkuar kryeministrit Edi
Rama të mbajë zgjedhjet më 30 qershor. Në një bisedë telefonike mes tyre,
Philip T. Reeker ka këmbëngulur për mos bërjen e asnjë hapi pas, në zhvillimin
e zgjedhjeve të 30 qershorit.
Para SHBA, ministri i Jashtëm italian ka
telefonuar Edi Ramën dhe Lulzim Bashën, duke theksuar nevojën e shmangies së
dhunës më 30 qershor.
Ndërkohë Bashkimi Europian në Tiranë, ka
përcjellë mesazhe të qarta për 30 qershorin tek Rama dhe Basha, përmes takimeve
nga vetë ambasadori Soreca, dhe pritet që gjatë javës të rrisin presionin për
shmangien e dhunës dhe hapjen e rrugës për zgjedhjet.
Ofensiva e Perëndimit nisi menjëherë pas
vendimit të Kolegjit Zgjedhor, që konstatoi pavlefshmërinë absolute të Dekretit
të Presidentit.
Kolegji Zgjedhor është gjykata më e lartë
dhe e vetme në Shqipëri, që gjykon rreth
akteve administrative për zgjedhjet, dhe Kolegji ka respektuar Presidentin,
duke u marrë me aktin e tij, pasi nuk e ka lënë Dekretin në ajër, pa gjykim mbi
efektin që ka për zgjedhjet.
Mungesa e Gjykatës Kushtetuese dhe spekulimi
me këtë mungesë, kishte lënë të dyzuar qëndrimin e Perëndimit, duke mos bërë
deklarata interpretuese për fuqinë juridike të aktit të Ilir Metës.
Vendimi i Kolegjit, i jep shanse çlirimit të
energjive diplomatike të Perëndimit për të kanalizuar zgjidhjen e krizës tek 30
qershori dhe më pas tek zgjidhjet që mund të jepen, për të shmangur përsëritjen
e këtij precedenti të pashembullt kundër demokracisë në historinë e vendeve
pluraliste.
Dhe vendimet e Kolegjit Zgjedhor nuk ankimohen
dot askund më. Ajo është “Gjykata e Lartë dhe Gjykata Kushtetuese” për
zgjedhjet.
Presidenti Ilir Meta pritet të reagojë nesër
në mëngjes ndaj këtij vendimi. Natyrisht nuk ka surpriza, se ai është kundër
tij.
Por problemi i Presidentit është se, gjithë
vendimet anti-kushtetuese që ka marrë deri më sot, i ka marrë nën garancinë, se
meqë nuk ka Gjykatë Kushtetuese dhe meqë ajo u prish nga reforma në drejtësi,
ai mund të bëjë ç’të dojë.
Tani ka një gjykatë zgjedhjesh që gjykon aktet
administrative që prekin ato dhe presidenti Meta gjendet para një vendimi
gjykate, të cilin është i detyruar ta zbatojë.
Në të kundërt, ka vetëm një rrugë. Ai mund të
japë dorëheqje, siç dhe i këshillojnë. Ky akt politikisht e nxjerr korrekt, pasi
nuk e pranon vendimin e Kolegjit, por dhe shmang përballjen politike me
shumicën parlamentare, kur ta shkarkojnë në sallë.
Kjo është kostoja më e ulët me të cilën mund
të përballet me Perëndimin dhe me zgjedhjet e 30 qershorit. Çdo vendim tjetër,
do t’i kushtojë më shumë.