Bota e futbollit evropian po gumëzhin nga padurimi pak orë para finales së Ligës së Kampionëve mes Real Madridit, favoritit të madh në ”Wembley”, me 14 titujt dhe yjet e tij, dhe Borussia Dortmundit, shumë më pak e mësuar me këto maja.
Teknikët, gazetarët dhe zyrtarët zhurmonin sot në Londrën veriore, skenën e një prej ndeshjeve tronditëse më të pritura, të ndjekura dhe më të komentuara të vitit.
”Është ndeshja më e rëndësishme dhe gjithashtu më e rrezikshmja”, përmbledh Carlo Ancelotti, trajneri i Real Madridit me gjashtë tituj, dy si lojtar dhe katër në pankinë.
Deri më tani, spanjolli Nacho dhe gjermani Emre Can, me shirita në krahë, kanë prishur të gjitha pengesat për të çuar trupat e tyre në Londër dhe shpresojnë të ngrenë trofeun evropian 73,5 centimetra të gjatë dhe 7,5 kilogramë të rëndë.
Fituesi i vitit të kaluar, Manchester City, u mposht në çerekfinale nga Reali i përjetshëm, mjeshtër i kompeticionit me 17 finale të luajtura, 14 tituj dhe vetëm tre dështime, e fundit prej të cilave në vitin 1981.
“Merengues” kanë përvojë të pakrahasueshme, një sulm të frikshëm me tre tehe (Bellingham, Rodrygo dhe Vinicius) dhe një besim të palëkundur.
– “Pak frikë” –
”Të shtunën do të ketë ende emocione për të kontrolluar dhe pak frikë te lojtarët, por frika është një gjë e rëndësishme për t’i bërë gjërat mirë”, thotë Ancelotti.
Real Madridi ka pasur një sezon të shkëlqyer, i dëmtuar vetëm nga dy humbje në 54 ndeshje, çdo herë kundër Atléticos.
Kampionati ishte më i vështirë në përgjithësi për Borussian, e pesta në Bundesligë, renditja e tyre më e keqe në pothuajse një dekadë.
Por, klubi i Ruhr ishte sublim sa herë që tingëllonte himni evropian.
Ai gjithashtu eliminoi Atléticon në çerekfinale, pasi dominoi “grupin e vdekjes” (Paris SG, AC Milan, Newcastle) në vjeshtë, përpara se të rrëzonte PSG-në e Kylian Mbappé në pranverë.
”Reali, kundërshtari i fundit, sigurisht që ka etiketën e favoritit, por neve nuk na intereson. Nuk ishim favoritë ndaj Atleticos, nuk ishim favoritë ndaj Parisit”, tha trajneri Edin Terziç.
”Një finale nuk luhet por fitohet”, shton ai.
– Siguri e përforcuar –
Gjermanët nuk kanë fuqinë financiare të Realit, as shkëlqimin e skuadrës së tyre të artë, por nuk bëhet fjalë që ata të paraqiten si viktima.
”Nuk ka asgjë më të madhe se sa Liga e Kampionëve”, pranon Julian Brandt.
Por, sulmuesi nxitoi të shtojë se “nëse nuk besojmë në të, mund të kishim qëndruar në Dortmund. Ne kemi këtë besim dhe duam ta transferojmë atë në fushë”.
Verdhezinjtë do të mbështeten edhe nga mbështetësit e tyre pasionantë, një frymë shtesë e nevojshme në kërkimin e titullit të dytë evropian, 27 pas atij të 1997-ës kundër Juventusit.
“Nuk do të jetë vetëm e verdhë, do të jetë e zhurmshme dhe kjo është ajo që na nevojitet. Ne kemi nevojë që të gjithë të vijnë me besimin se diçka e madhe është e mundur dhe ne do të vendosim gjithçka në vend për ta bërë atë”, thotë Terziç.
Federata angleze (FA), mikpritëse e finales, ka vënë në dispozicion burimet njerëzore dhe financiare për të shmangur çdo pengesë organizative, tre vjet pas tentativës për ndërhyrje që ndodhën në periferi të finales së Euros mes Anglisë dhe Italisë.
“Ne kemi nxjerrë mësime dhe janë vendosur masa shtesë”, tha Chris Bryant, një nga drejtuesit e saj.