Meta homazhe te busti Azemit, ‘provokon’ Rudina Hajdarin

Ilir Meta ishte të premten në vizitë për Tropojë ku mori pjesë në ceremoninë e vendosjes së emrit “Eliot Engel” rrugës Tropojë-Gjakovë. Pas kësaj ceremonie, Ilir Meta ka zhvilluar një vizitë në bustin e Azem Hajdarit, Heroit të Demokracisë, vizitë që në fakt e paralajmëroi Rudina Hajdari me një reagim në rrjetet sociale paraditen e së enjtes.

Deputetja e djathtë, i shkruante Metës që “kur të shkosh para bustit të tim eti, thuaji që fëmijët e tu nuk janë këtu sepse kështu urdhëroi partia”. Ndërkohë, pasditen e të premtes, Ilir Meta, ka bërë një postim postim pasditen e të premtes në facebook, ku shfaqet duke kryer homazhe të busti i Azem Hajdarit, njëkohësisht duke i dhënë dhe një përgjigje Rudina Hajdarit.

Në komentin e tij, Ilri Meta, shkruan se “Sa herë vij në Tropojë, nuk mund të mos ndaloj para shtatores së liderit të Lëvizjes Studentore dhe mikut tim të Dhjetorit ’90, Heroit të Demokracisë dhe Pluralizmit në Shqipëri, Azem Hajdari. Ky respekt i sotëm ishte i dyfishtë pasi nderimin e bëmë së bashku me mikun e madh të kombit shqiptar, Kryetarin e Komisionit të Politikës së Jashtme në Kongresin Amerikan, z.Eliot Engel”, përfundon mesazhi i Metës.

Gepostet von Ilir Meta am Freitag, 5. Juli 2019

Hajdari s’i ndahet Metës: Thuaji tim eti, që mua s’më lejohet të vij në Tropojë

Deputetja e Partisë Demokratike, Rudina Hajdari i ka dërguar një mesazh therës presidentit Meta, i cili deklaroi se të premten do ishte në Tropojë, por edhe Partisë Demokratike, duke i kërkuar që kur të shkojë në Tropojë dhe të ndalojë te busti i të atit, t’i japë një mesazh si pro amerikan që është.

Përmes një statusi të publikuar në faqen e vet në Facebook Hajdari, që është njëkohësisht vendlindja e babait të saj, Azem Hajdari, e bija e tij zbulon se asaj i është ndaluar të hyjë në këtë qytet.

“Zoti President dhe zoti Besnik Dushaj, kur të jeni sot (e premte) para bustit të tim eti në Tropojë, duke u hequr si pro-Amerikanë të thekur, mos harroni t’i thoni tim eti që fëmijët e tu nuk janë këtu se kështu urdhëroi Partia. Mua më ndaluat të vij në Tropojë, por në Kosovë jo. Rrugë të mbarë”, shkruan Rudina Hajdari.

Zoti President dhe zoti Besnik Dushaj, kur të jeni sot para bustit të tim eti në Tropojë, duke u hequr si pro-Amerikan…
Gepostet von Rudina Hajdari am Freitag, 5. Juli 2019

Problemi i presidentit, është se nuk ka më rëndësi

Nga Mero Baze

Presidenti ka dy ditë që gdhihet keq. Dje dha një shfaqje të çekuilibrit politik, diplomatik, shtetëror dhe mendor.

Sot e kishte kapur me letra qysh në mëngjes. Nisi t’i shkruante Ramës, pastaj vazhdoi me ambasadorin e BE. Të parin e shantazhonte, se do fliste për reformën, të dytit i kërkonte llogari pse nuk e kishte përfillur veprimtarinë e presidentit para zgjedhjeve dhe pse po merrej me reformën në drejtësi.

Të dy, as kryeministri dhe as ambasadori Soreca, në fakt nuk ju përgjigjën. E panë më shumë të udhës të vlerësojnë vendimin e Komisionit Europian kundër përpjekjes për rikthimin e vizave nga Holanda.

Por duket se presidenti do të vazhdojë me letra dhe pyetje këto ditë. Ka një lloj ngutje në formë tërbimi, që kaplon zakonisht mendje të nxehta, nga mospërfillja dhe injorimi i hapur që ju bë si president, kur deshi të përdorë ç’dekretimin e zgjedhjeve, si arsye për të shkuar drejt luftës civile.

Tani as zgjedhjet nuk u shtynë, as luftë civile nuk pati dhe presidenti është i shqetësuar, se si do të vazhdojë të injorohet.

Pyetjet e tij më shumë se sa sqarime, janë pyetje retorike, që ai nuk do që t’i konfirmojë askush.

Po çfarë ka ndodhur realisht që është destabilizuar presidenti?

E para, është injorimi që atij ju bë nga SHBA dhe Bashkimi Europian, pas ç’dekretimit të zgjedhjeve.

Perëndimi injoroi aktet e tij juridike, duke i hedhur në kosh, dhe i dha mbështetje shqyrtimit që i bëri Kolegji Zgjedhor këtyre akteve, duke mbështetur zgjedhjet e 30 qershorit. Praktikisht Ilir Metën e “shkarkuan” si president dhe zgjodhën të mbrojnë zgjedhjet dhe institucionet kushtetuese.

Së dyti, është indiferenca e Perëndimit për t’u përfshirë në bisedimet me kushte të opozitës para zgjedhjeve, duke e lënë opozitën ta paguajë shtrenjtë shantazhin e saj, për të mos hyrë në zgjedhje dhe për të djegur mandatet, që të rrëzonte qeverinë.

Ilir Meta ka pritur se Perëndimi do të trokiste në derë të tij për këtë hall dhe ai të faktorizohej. Perëndimi në fakt nuk trokiti askund.

Sot, falë strategjisë Berisha-Meta, zbatuar nga Basha- Kryemadhi, opozita është në rrugë si një parti e krijuar dje, pa asnjë deputet, pa asnjë bashkiak, ose anëtar këshillash bashkiake.

Së treti, Meta ka kuptuar se Bashkimi Europian po mbështet krijimin e shpejtë të Gjykatës Kushtetuese dhe po hedh në erë strategjinë Meta- Berisha për ta bllokuar dhe më tej krijimin e kësaj gjykate.

Nën këshillat e ekspertëve të BE, pritet që në fund të korrikut të bëhen tre propozime që i takojnë presidentit dhe tre propozime që i takojnë Parlamentit, për anëtarë të Gjykatës Kushtetuese.

Nëse presidenti refuzon t’i çojë propozimet në Kuvend, me arsyetimin se mund të mos jenë tre kandidatë për një post, por dy, atëhere sipas listimit të KED, i pari i listuar, kalon direkt anëtar.

Kjo bën që maksimalisht Ilir Meta ta vonojë Gjykatën Kushtetuese deri në fund të shtatorit. Pas saj, nuk ka çfarë i bën më.

Së katërti, Ilir Meta po bën përpjekje të bllokojë formimin e Gjykatës së Lartë.

Arsyet e bllokimit fillimisht lidhen me faktin se tre anëtarë të Gjykatës Kushtetuese duhet të zgjidhen nga kjo Gjykatë. Në fakt, Gjykata e Lartë mund të vonojë, por ajo nuk e pengon dot më funksionalizimin e Gjykatës Kushtetuese.

Nga ana tjetër, ajo duhet të ngrihet pasi janë akumuluar mijëra çështje për t’u gjykuar. Dhe Ilir Meta duket i shqetësuar nga një propozim i “Euralius”, që rekomandon përdorimin e precedentit të prokurorit të Përgjithshëm të Përkohshëm, deri në ngritjen e përhershme të Gjykatës së Lartë.

Të gjitha këto detaje, pafuqia për ta ndalur reformën dhe injorimi që atij po i bëhet si faktor institucional në vend,e kanë xhindosur dhe bën ato që po bën, nga dje deri sot.

Nuk di çka ndërmend të bëjë nesër, por këto që ka bërë dje dhe sot janë boll për të dëshmuar se ai ndjehet i izoluar dhe i parëndësishëm për ta.

Në fakt, ata, as tani nuk po kërkojnë të ulen me presidentin. Ata po u bëjnë thirrje palëve të ulen vetë me njëra- tjetrën dhe presidenti është palë, jo intelokutor në këtë histori.

Për Perëndimin, ai është zjarrëvënës i izoluar i Shqipërisë, për qëverinë është udhëhëqës i opozitës, për opozitën është lideri në pushtet i saj. Por askujt nuk i hyn më në punë, as Perëndimit, as shumicës. As opozitës nuk i bënë punë dekretet e tij.

Mero Baze: Don Kishoti ynë!

Nga Mero Baze

Shqipëria po shkonte drejt 30 qershorit si flutura drejt llampës së ndezur për t’u djegur. Falë presidentit të saj Ilir Meta, i cili ndezi flakën e destabilizmit institucional dhe kushtetues në vend, duke ç’dekretuar zgjedhje, e duke dekretuar të reja, në funksion të axhendës së tij politike, shqiptarët u vunë në presionin e një politike talebane, që i kërcënonte me jetë, nëse dilnin të votonin.

Shumë pak vetë besonin se e diela nuk do të ishte një ditë e përgjakur.

Para nesh u shfaqën talebanë që filluan digjnin shkolla dhe qendra votimesh, ca karagjozë, që u vetëshpallën intelektualë dhe rreshtoheshin si kamikazë për të bërë presion ndaj votuesve, dhe një president që mbante në dorë urën e zjarrit para fytyrës së Shqipërisë, duke e kërcënuar të gjunëzohej para tij, ose të digjej.

Përballë tij, kryeministri i vendit, i rezistoi në kufijtë e marrëzisë, presionit, dhe nuk i hapi rrugë çmendurisë. Por ai nuk mund ta shmangte gjakderdhjen. Ai mund të ruante vetëm shtetin.

Shqipërinë e shpëtuan nga gjakderdhja, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe vendet e Bashkimit Europian. Ajo që kanë bërë Shtetet e Bashkuara për 30 qershorin, është një nga mrekullitë që duhet t’i njihet në histori, si rast kur ka shpëtuar Shqipërinë nga përgjakja dhe destabilizimi, e vlefshme me momentet e tjera kritike të historisë sonë.

Pas tyre, dhe Bashkimi Europian dhe vendet e mëdha mike të Shqipërisë, Italia, Gjermania, Britania e Madhe, Austria dhe Franca, shprehën vendosmërinë për 30 qershorin, duke ndarë fatin e Shqipërisë, nga talebanët.

Sot presidenti i Republikës na ka ftuar të zgjedhim mes tij, që donte të digjte Shqipërinë, dhe atyre që e shpëtuan Shqipërinë.

I njoh justifikimet që ai është bipolar, shpesh herë rrëshqet, shpesh herë nuk është njeri normal etj, broçkulla si këto, por e vërteta është se sot presidenti formal i Shqipërisë, ka ftuar shqiptarët të zgjedhin mes atij dhe SHBA e vendeve të tjera perëndimore, për atë çfarë ndodhi më 30 qershor.

E kuptoj skenën e sotme në Presidencë, ku ai i ngjante Don Kishotit. Ndryshe nga Don Kishoti që u frymëzua në marrëzitë e tij nga librat kalorsiakë të Alonso Quixanit, Don Kishoti ynë ndjehet i vetëfrymëzuar nga artikujt që porosit vetë në gazetat e portalet e tij, në “analistët” e paguar prej tij banaqeve televizive, që këto muaj janë kthyer në Kasandra për Shqipërinë.

Don Kishoti ynë sot dukej sikur kishte nxjerr nga sundyqet e historisë armaturën e ndryshkur anti-perëndimore, dhe ja kishte hipur Rosinantit të tij, për t’i treguar dhëmbët SHBA-së dhe Bashkimit Europian.

Brenda një ore ai na rrëfeu dramën e tij, betejën me mullinjtë e erës, që ishin ambasadorët, betejat me “Kalorësin e Hënës së Bardhë”, që ishte Edi Rama dhe beteja me një turmë të burgosurish, që ishte beteja me shqiptarët që donin të votonin më 30 qershor, dhe që i pandehu se mund t’i shtronte lehtë.

I dërrmuar shpirtërisht, moralisht dhe fizikisht, Don Kishoti ynë sot, pranoi se ishte raskapitur nga betejat me Perëndimin dhe kundërshtarët dhe kërkoi që shqiptarët të bashkohen dhe një herë rreth tij, me shpresë se ringrihet.

E di përgjigjen e shqiptarëve, por disa pyetje që lindin nga kjo marrëzi politike dhe klinike, duhet të jepen publikisht dhe zyrtarisht.

Parlamenti i Shqipërisë është e nevojshme të ketë një resolute, ose deklaratë politike zyrtare të protokolluar, ku të distancohet fortë nga qëndrimet e presidentit të Republikës dhe ta shtojë këtë qëndrim, në një nga arsyet përse duhet shkarkuar. Kjo duhet për të qenë të qetë me hsitorinë dhe korrekt me shqiptarët.

Por peshën kryesore të reagimit në këtë histori e ka Partia Demokratike. E di që Ilir Meta i ka vënë në pozitë të vështirë, por ata duhet të shprehen qartë nëse janë me presidentin, apo me SHBA dhe vendet perëndimore në këtë rast.

Ai ka ngritur lart stekën e luftës kundër SHBA dhe Perëndimit, për të marrë peng pikë së pari Partinë Demokratike. Ai është duke u thënë atyre, ose pas meje në luftë kundër Perëndimit, o këtu rrugët tona ndahen.

Opozita pa LSI dhe Ilir Metën natyrisht mund të ketë shpresa dhe më të pakta për të ardhur në pushtet, por me këtë Ilir Metë ajo ka probleme shumë më të mëdha me shqiptarët.

Përpjekja e Ilir Metës për ta marrë peng PD në rrugëtimin e tij anti-perëndimor është e qartë, dhe e ka bërë këtë si një “shejtan budalla”.

Heshtja e PD është një miratim i qëndrimit publik të Ilir Metës, i cili e kompletoi skenarin e tij anti-perëndimor në çdo detaj, deri tek këshillat e kryeministrit hungarez Orban, i cili e paska këshilluar herët kundër Perëndimit, por ky se ka dëgjuar.

Heshtja e PD ndaj tij, është një heshtje e diktuar nga Sali Berisha. Ai është i heshtur dhe i lumtur që Ilir Meta po bën betejën e tij. Por Partia Demokratike, e cila ka në mbështetje të saj qindra mijëra shqiptarë, që kanë qenë burgjeve, vetëm nga dëshira që Shqipëria të kishte aleat SHBA dhe vendet perëndimore, dhe të “qeverisej nga ambasadori i SHBA dhe jo ai sovjetik”, duhet ta ndajë këtë histori dhe nuk ka pse lidh fatin e saj me Ilir Metën e Sali Berishën.

Kjo nuk është një betejë për t’u distancuar nga Ilir Meta, pasi ai nuk përfaqëson më asgjë në Shqipëri. Kjo është një betejë për të ruajtur dinjitetin si shoqëri, orientimin perëndimor të politikës shqiptare dhe për të testuar se sa larg dhe thellë mund të jetë rrënjosur bërthama e një politike anti-perëndimore në Shqipëri.

Ky nuk është një rast për ta justifikuar presidentin si njeri anormal. Si njeri anormal, çohet në spital dhe jo në Presidencë. Nuk është rasti as të relativizojmë të keqen duke thënë se ka makthe nga drejtësia dhe kërkon pazar. Makthin nga drejtësia ta heq vetëm drejtësia.

Njeriu që ka tre javë që terrorizon shqiptarët me urë zjari në dorë, si një taleban, dhe befas kur e kupton që nuk e përfill njeri, çmendet dhe hidhet në luftë kundër Perëndimit, me përkrenaren e presidentit të Republikës në kokë, duhet të izolohet.

Jo se rrezikon të bëhet popullor si anti-perëndimorë, por rrezikon të na bëjë komb qesharak, nëse nuk distancohemi prej tij.

Don Kishoti është pasuri ta kesh personazh qesharak, por jo president. Si president të bën qesharak vendin.

Kuvendi seancë të posaçme më 8 korrik, fillon zyrtarisht shkarkimi i Metës

Deklarata e bërë të martën nga Ilir Meta, ku jepte versionin e tij për zgjidhjen e krizës, njëherazi sulmonte SHBA dhe partnerët e tjerë ndërkombëtar, ka bërë që mazhoranca të përshpejtojë procedurat për shkarkimin e tij. Pasditen e të martës, vetëm disa orë pas deklaratës së Ilir Metës, mësohet se Kuvendi do të mblidhet në një seancë të posaçme ditën e hënë më 8 korrik, për të diskutuar çështjen e shkarkimit të Ilir Metës. Gjatë seancës do të votohet ngrija ose jo e Komisionit Hetimor, i cili do të hetojë nëse është shkelur Kushtetuta, pas dekretit të 10 qershorit, ku Ilir Meta anulonte datën e zgjedhjeve më 30 qershor, mëson Realstory.al nga burime të larta pranë grupit parlamentar të PS.

Katër ditë para mbajtjes së zgjedhjeve të 30 qershorit, Komisioni i Ligjeve miratoi kërkesën për ti paraqitur Kuvendit ngritjen e Komisionit Hetimor sipas procedurave ligjore. Në fakt, më herët ishte parashikuar që kërkesa për ngritjen e Komisionit Hetimor nga Kuvendit, të bëhej të enjten më 4 korrik, ditë që korenspodon me datën e lindjes së Kryeminisrtit Edi Rama. Por vetë kreu i qeverisë nuk do të ketë mundësi për të qenë të enjten në seancë plenare, me shumë gjasa edhe disa ministra apo deputetë, pasi në axhendën e tij, shefi i qeverisë, ka një vizitë jashtë vendin.

Për këtë arsye, Kryeministri Edi Rama ka dashur që të jetë vetë prezent në momentin që do të votohet kresa për ngritjen e Komisionit Hetimor Parlamentar për shkarkimin e Ilir Metës. Pas miratimit në Kuvend të kërkesës për ngritjen e këtij komisioni, sipas procedurës ai krijohet brenda 2 ditëve. Më pas Komisioni Hetimor, që praktikisht ka pothuajse çdo gjë gati, do ti duhet vetëm të thërrasë Presidentin Ilir Meta për të raportuar para tij. Në fund, konkluzionet e Komisionit Hetimor do i paraqiten Kuvendit, që më pas do ë miratojë përfundimisht shkarkimin ose jo të Presidentit.

Pasi sulmoi SHBA, Meta bëhet nostalgjik, nis ditën me Enver Hoxhën

Presidenti në proces shkarkimi nga parlamenti, Ilir Meta ka nisur ditën e martë me një video ku shfaqet Enver Hoxha dhe lideri i Koresë së Veriut, Kim Jong Un. Përmes kësaj video mesa duket presidenti ka dashur të bëjë ironi me qeverinë dhe me numërimin e votave.

“Forca numëruesve, si një trup i bashkuar drejt tejkalimeve të reja! Nga fitorja në fitorje! Destinacioni dihet”, shkruan Meta në facebook.

Presidenti i cili në bazë të kushtetutës duhet të qëndrojë mbi palët, por në rastin konkret Meta është pozicionuar qartazi kundër qeverisë dhe çdo ditë po i bën asaj opozitë më shumë sesa opozita e vërtetë.

Por përveç sulmeve ndaj qeverisë, presidenti doli hapur të hënën në mbrëmje edhe kundër SHBA-së. Pasi ambasada publikoi një deklaratë zyrtare përmes të cilës i cilësonte zgjedhjet e 30 qershorit të lira dhe të ndershme dhe bënte thirrje që politikanët t’i drejtohen Gjykatës Kushtetuese për çdo pikëpamje ndryshe, presidenti Meta reagoi ashpër duke postuar një status të Ylli Manjanit. Kujtojmë që Manjani ka qenë ministër Drejtësie dhe është përfaqësues i lartë i LSI-së. Ai u lagua nga qeveria pas përplasjeve që pati me Ramën.

Në këtë status Manjani shkruante se SHBA “ia ka futur kot fare, siç ka bërë gjithmonë”. Dhe pikërisht me të gjuhë zgjodhi dhe presidenti t’i kundërpërgjigjej SHBA-së.

Kujtojmë se faktori ndërkombëtarë dhe veçanërisht SHBA këmbënguli që zgjedhjet të zhvillohen në datën 30 qershor, duke i zhvlerësuar dy dekretet e tjera të Metës. Mesa duket kjo është edhe hakmarrja e presidentit, i cili tani më shumë se kurrë ngjan me një kryetar partie.

Mirëmëngjes të dashur miq!Forca numëruesve, si një trup i bashkuar drejt tejkalimeve të reja! Nga fitorja në fitorje! Destinacioni dihet.Kalofshi të gjithë një ditë të bukur sot!
Gepostet von Ilir Meta am Montag, 1. Juli 2019

Meta mendon si Manjani: SHBA ja ka futur kot gjithmonë

Ilir Meta nuk e ka kapërdirë dot deklaratën e Ambasadës së Shteve të Bashkuara, që shprehu mbështetjen ndaj gjetjeve të Raportit Paraprak të zgjedhjeve nga OSBE-ODIHR, ndërsa u shpreh se kush ishte kundër zgjedhjeve, të presë Gjykatën Kushtetuese për ankimim. Në fakt, Meta nuk ka bërë asnjë reagim në emër të tij, por ka zgjedhur një shkrim të bërë nga Ylli Manjani, ku sulmon hapur SHBA, për të shprehur atë që mendon. Kështu, Ilir Meta shpërndan në faqen e tij zyrtare në facebook shkrimin e Manjanit, pa i hequr as pikë e as presje, duke konfirmuar se dhe vetë kreu i shtetit mendon në të njëjtën mënyrë.

Ja çfarë shkruan Manjani:

Shumë faleminderit ambasadës se USA për deklaratën mbi votimet një partiake.

Si gjithmonë edhe këtë herë, nuk ngurroi tja fuste kot!

Po kot fare!

Se si do ti gjykojë Gjykata Kushtetuese legjitimitetin e këtyre votimeve një dreq e di!

Nuk po them se kur do të mund të gjykonte se kjo dihet që ska për të ndodhur shpejt. Nuk e di a e di Ambasada që nuk ka ende gjykatë në këmbë dhe sikur nesër të fillojë puna për ringritjen e saj do të duhen të paktën 2 muaj, për të bërë një gjysëm gjykate.

Se gjykata e plotë nuk bëhet dot pa u ngritur më parë gjykata e Lartë.

Pastaj, një dreq e di sa muaj do të duhen për të shqyrtuar një padi eventuale, padi të cilën vetëm po e paraqiti prap Idajet Beqiri se ska kush tjetër. Opozita është përjashtuar me vendim kolegji nga këto zgjedhje.

Le pastaj që legjitimitetin e votimeve, ka kohë që nuk e shqyrton Gjykata Kushtetuese, që pas ndryshimeve të vitit 2003 në Kodin Zgjedhor.

Legjitimitetin e votimeve e gjykon Kolegji Zgjedhor, në terma shumë strikte ligjore dhe përsëri me ndonjë padi të zotit Idajet.

Të vetmen gjë që mund të gjykojë gjykata Kushtetuese, pas ngritjes së saj,qoftë dhe gjysmake janë dekretet e Presidentit. Gjykimi mbi këto dekrete do të fokusohet strikt në nevojën për ti dhënë një interpretim përfundimtar me efekt në të ardhmen dhe jo me efekte për këto votimet e partisë shtet.

Edhe këtë gjykim do të mund ta bënte nëse Edi Rama çon deri në fund marrëzinë e shkarkimit të Presidentit. Pra do jetë një gjykim indirekt.

Ndërkohë, deri sa të ndodhin këto gjëra Edi Rama ka konsumuar plotesisht rrëmbimin e pushtetit lokal pa vota.

Kështu që mesazhi i ambasadës nuk ka vlerë as deri nesër në mëngjes, jo më për kohë më të gjatë.

Nëse janë të gënjyer nga pushteti monist se do ju krijojë gjykatën, nuk mund të gënjehemi dot ne që jemi përfitues direkt prej asaj gjykate. Gjykatë e cila NUK DUHEJ MBYLLUR PËR ASNJË MINUTË!

Ndaj duke i falenderuar pa masë, i lutem që të paktën të mos tallen me ne!

Boll më!

P.S. nuk po ndalem fare tek vlerësimi tepër i lartë, që Ambasada i bën numërimit të votave ku po bëhet kërdia duke vjedhur!!!!

Dhe meqë ra fjala ODIHR nuk kishte ende informacion për këtë çështje…

Analiza/ Raporti OSBE-ODIHR: Zgjedhjet të qeta, dekretet e Metës rritën pasigurinë. Certifikimi nga KQZ

OSBE-ODIHR ka publikuar Raportin Paraprak për zgjedhjet lokale të 30 qershorit. Ambasadorja Aundrey Glover foli në një konferencë për shtyp, ku prezantoi në përgjithësi disa nga gjetjet e këtij raporti. Por, Realstory.al, ka siguruar të plotë raportin e OSBE-ODIHR për zgjedhjet lokale, duke sjellë në mënyrë të analizuar gjetjet kryesore të tij. Së pasi, në raport, vlerësohet fakti që zgjedhjet ishin të qeta, ndërsa në raport, vlerësohet dhe procesi i numërimit. “Zgjedhjet ishin të qeta, vlerësohet procesi i numërimit: Ajo çka ishte pozitive, ishte se votimi u zhvillua përgjithësisht në mënyrë të qetë dhe paqësore, ndërkohë që numërimi u vlerësua në përgjithësi pozitivisht, ndonëse disa procedura nuk u ndoqën gjithmonë me korrektesë”, shkruhet në raport.

Megjithatë raporti thekson se interpretimet kontradiktore të dekretit të Ilir Metës për anulimin e zgjedhjeve, si dhe thirrjet ndaj zgjedhësve për bojkotim, kanë cënuar, sipas OSBE-ODIHR, besimin e publikut te procesi. “Përbërja e paekuilibruar politikisht e administratës zgjedhore, thirrjet e partive opozitare ndaj zgjedhësve për të bojkotuar zgjedhjet dhe interpretimet kontradiktore të vlefshmërisë së dekreteve të Presidentit që anulonte zgjedhjet e 30 qershorit cenuan besimin e publikut te procesi”.

Raporti vlerëson pozitivisht progresin që ka bërë vendi ynë në raport me barazinë gjinore në zgjedhje. Në një prej pikave të tij, vlerësohet fakti që KQZ-ja nuk ka pranuar të rregjistrojë listat për Këshillat Bashkiake, nga partitë që nuk plotësonin 50% të përfshirjes së secilës gjini. “Në përputhje me ligjin, u regjistruan vetëm ato lista kandidatësh për anëtarë këshillash bashkiakë që plotësonin kushtin e përfshirjes së 50 për qind të secilës gjini, ku një në dy kandidatë t’i përkiste secilës gjini. Sistemi i kuotave ka krijuar një mjedis të favorshëm për pjesëmarrje më të madhe të grave në jetën politike, por të pakta janë gratë që mbajnë pozicione drejtuese në partitë politike”.

Mungesa e partive opozitare në zgjedhje, pamundësoi, sipas OSBE-ODIHR, zgjedhjen mes alternativave politike, ndërsa shton se ka pasur presione ndaj punonjësve të administratës për të demonstruar publikisht preferencat politike. “Pavarësisht kësaj, zgjedhësit nuk patën mundësi të plota zgjedhjeje mes alternativave politike, duke qenë se partitë kryesore opozitare vendosën të mos marrin pjesë në zgjedhje. Qytetarët, sidomos ata që punonin për administratën publike, u përballën me presione direkte dhe indirekte për të demonstruar preferencat e tyre politike”.

Në raport, evidentohet fakti që mosmarrëveshjet për çështje zgjedhore, përfshirë dhe dekretin për anulimin e zgjedhjeve, u zgjidhën nga organet ligjore, për administrimin e zgjedhjeve, KQZ dhe Kolegji Zgjedhor. “Mosmarrëveshjet zgjedhore u zgjidhën përgjithësisht nga KQZ-ja dhe nga Kolegji Zgjedhor brenda afateve të parashikuara”.

Zhvillimi i zgjedhjeve në kushte paqësore evidentohet shpesh në raportin e OSBE-ODIHR. Në një prej paragrafëve të këtij raporti, procesi i votimit vlerësohet pozitiv në 94% të qendrave të votimit, megjithëse, janë vrejtur parregullsi, si votimi në grup, në 12% të qendrave të votimit. “Dita e zgjedhjeve qe përgjithësisht paqësore, me protesta të vogla dhe disa raste të izoluara vandalizmi ose dhune të vërejtura në disa zona. Sipas KQZ-së, votimi nuk mund të zhvillohej në shtatë qendra votimi. Me ndryshime mes bashkive të ndryshme, pjesëmarrja arriti në 21.6 përqind në shkallë vendi. Votimi u vlerësua pozitivisht në 94 përqind të qendrave të votimit të vëzhguara nga MVZ-ja e ODIHR-it. Votimi në grup, duke përfshirë edhe votimin familjar, si dhe votimi me prokurë u vu re në 12 përqind të vëzhgimeve. Pothuajse dy të tretat e qendrave të vëzhguara të votimit nuk krijuan mundësi për hyrjen në mënyrë të pavarur të zgjedhësve me aftësi të kufizuar”.

Veprimtaria e opozitës gjatë muajit të fushatës, evidentohet gjithashtu si një nga problematikat e këtij raporti paraprak. OSBE shkruan se dhuna dhe vandalizmi shënjuan protestat e opozitës kundër institucioneve shtetërore. “Protesta të vazhdueshme të opozitës, të drejtuara nga PD-ja, u shenjuan nga dhuna dhe vandalizmi kundër institucioneve shtetërore, duke përfshirë më vonë edhe administratën zgjedhore”.

Ndërkohë, në raport shtohet fakti që kryeministri Edi Rama kërkoi mbajtjen e zgjedhjeve më 30 qershor, për të mos cënuar “bashkëjetesën demokratike” dhe krijimin e një precedenti në të ardhmen. “Kryeministri i hodhi poshtë kërkesat e opozitës dhe, duke paralajmëruar se kjo mund të çonte në krijimin e një precedenti që do të kërcënonte atë çka ai e përshkroi si “bashkëjetesë demokratike” të qeverive të zgjedhura dhe të opozitave të tyre parlamentare, bëri thirrje që zgjedhjet të mbaheshin siç ishin planifikuar”.

Në një tjetër moment, OSBE-ODIHR, shprehet se dekretet e 10 dhe 27 qershorit të Presidentit Ilir Meta, kontribuan në pasigurinë juridike dhe politike në vend. “Dekretet e 10 qershorit dhe 27 qershorit të Presidentit dhe veçanërisht reagimet e ndryshme që ata ngjallën mes aktorëve institucionalë dhe politikë, kontribuuan të gjitha bashkë në pasiguri juridike dhe politike”.

Më tej, vëzhguesit ndërkombëtar të OSBE-ODIHR, shprehen se thirrjet e opozitës drejtuar elektoratit për të bojkotuar zgjedhjet, ndikuan negativisht në besimin e publikut te procesi zgjedhor. “Kombinimi i thirrjeve të opozitës drejtuar elektoratit për të bojkotuar zgjedhjet, anshmërisë politike të autoriteteve bashkiake dhe përbërjes së paekuilibruar të administratës zgjedhore ndikuan negativisht në besimin e publikut te procesi zgjedhor”.

Në këto kushte, OSBE-ODIHR, shkruan se thirrjet e PD dhe LSI, që u kërkonin qytetarëve të mos ushtronin të drejtën për të votuar, dhe në kushtet e një numri të vogël kandidatësh, gara thelbësore që iu ofrua qytetarëve, ishte pjesëmarrja ose jo në zgjedhje. “Si PD-ja, ashtu edhe LSI-ja, u bënë thirrje njerëzve që të mos ushtronin dhunë në ditën e zgjedhjeve. Në rrethanat e një numri të vogël kandidatësh dhe shumë garave pa kundërshtarë, zgjedhja thelbësore që iu ofrua qytetarëve në një mjedis fushate përçarës ishte nëse duhet të merrnin apo jo pjesë në zgjedhje”.

Media televizive, sipas OSBE-ODIHR, ka qenë neutrale por dhe e pozicionuar, ndaj partive politike në vend. Ndërkohë, një nga pikat thelbësore të këtij raporti, është puna e Prokurorisë së Përgjithshme. OSBE-ODIHR shprehet se akuat për thirrje publike për dhunë, organizime të paligjshme, shkatërrim të pronës si dhe pengim të administratës zgjedhore, partitë opozitare i kanë motivuar politikisht disa prej këtyre rasteve. Por, raporti shprehet se mungesa e efikasitetit në hetimet penale të këtyre krimeve, qoftë edhe në të shkuarën, ka krijuar perceptimin e pandëshkueshmërisë së krimeve zgjedhore.

“Akuzat përfshinin thirrje publike për dhunë, organizimin ose pjesëmarrjen në manifestime të paligjshme, bllokim rrugësh, shkatërrim të pronës me lëndë shpërthyese, si dhe pengim të administratës zgjedhore dhe shkatërrim të materialeve zgjedhore. Partitë opozitare i konsiderojnë të motivuara politikisht disa prej këtyre rasteve. Përveç kësaj, disa bashkëbisedues të MVZ-së së ODIHR-it shprehën shqetësime rreth mungesës në përgjithësi të efikasitetit të hetimeve penale, gjë që çon në perceptimin e përhapur të pandëshkueshmërisë për krime zgjedhore në të kaluarën, përfshirë edhe veprat e shitblerjes së votave dhe ushtrimin e presionit mbi votuesit”.

Në fund, raporti fokusohet te dita e zgjedhjeve, ku janë vrejtur disa parregullsi, përfshi hapjen me vonesë të disa qendrave të votimit dhe moszbatimin e procedurave standarde nga komisionerët për hapjen e këtyre qendrave, megjithatë. “Hapja e votimit u vlerësua negativisht në 9 prej 73 qendrave të vëzhguara të votimit, ku gjysma u hapën me vonesë, kurse shumica me më pak se 15 minuta vonesë. Në 11 qendra votimi, vëzhguesit e MVZ-së së ODIHR-it vunë re se nuk u ndoqën procedurat e hapjes së votimit, duke përfshirë mosdepozitimin e të dhënave të vulosjes së kutive të votimit. Votimi qe përgjithësisht i qetë dhe u vlerësua pozitivisht në 94 përqind të qendrave të votimit të vëzhguara nga MVZ-ja e ODIHR-it”.

Por, raporti thekson faktin që në shumë bashki, u tentua pamundësimi i zgjedhjeve nga të zgjedhurit vendor të opozitës, të cilët nuk lejuan përdorimin e ambienteve publike të përdoreshin si qendra votimi. “Votimi u krye pas një sërë njoftimesh nga shumica e bashkive të drejtuara nga opozita se zgjedhjet nuk do të zhvilloheshin më 30 qershor. Disa kryetarë bashkish u përpoqën të përdorin kompetencat e tyre për të mos lejuar përdorimin e ndërtesave publike si qendra votimi. Në një numër të vogël qendrash votimi pati dëmtime nga zjarrvënia para ditës së zgjedhjeve”.

Një tjetër aspekt i raportit është fakti se votuesit kanë shfaqur frikë, se pjesëmarrja e tyre në procesin e votimit, do të shfaqte preferencën e tyre politike, sidomos në ato bashki ku PS kandidonte e vetme. “Disa votues kishin frikë se qoftë edhe vetëm pjesëmarrja në votim do të shfaqte preferencën e tyre politike, sidomos në ato bashki ku kandidatët e PS-së garonin pa kundërshtarë”. Ndërsa, shton më tej, se në pothuajse të gjitha qendrat e vëzhguara, procedurat e mbylljes së kutive janë zbatuar me korrektesë. “Në pothuajse të gjitha rastet e vëzhguara, procedurat e mbylljes u ndoqën me korrektesë dhe KQV-të i transferuan materialet në VNV pa vonesë. Transferimi dhe marrja e materialeve u vlerësuan pozitivisht në të gjitha 62 rasteve të vëzhguara, përveçse në 2 prej tyre”. /Relastory.al/

RAPORTIN E PLOTE E LEXONI KETU

Një demokrat President, pas Ilir Metës?

Mes një zhurme të madhe në ditën e heshtjes zgjedhore, gjithsesi ulëret fort një heshtje e paprecedentë. Sali Berisha njoftohet prej disa kohësh se gjendet në kurim jashtë shtetit në një klinikë mjekësore. Prej dy javësh lideri historik i së djathtës, hesht. Lider? Kështu e quajti të premten në darkë në Real Story edhe Edi Rama. Njeriu që hoqi picirin prej Doktorit nga 1997 kur e rrahu, në 2011 kur desh e vrau para Kryeministrisë e pak muaj më vonë i vodhi pa e vrarë mendjen bashkinë në tavolinë, njeriu që s’e njohu kurrë për tetë vjet si kundërshtar zyrtar, befas është “lider” për Edi Ramën???

Ajo që të habit është edhe teatraliteti i gjoja përballjeve të dy ditëve të fundit. Për shembull rasti i Zef Hilës. Kryetari i Bashkisë së Vaut të Dejës sipas qeverisë është shkarkuar dhe mediat raportuan gjatë ditës ndalimin e tij. Por vetë Hila në liri të plotë në një intervistë tha se ishte pyetur si qytetar në polici për ngjarjet, por ndërkohë vazhdonte të ishte në detyrë.

Që përpjekjet ndërkombëtare për negociata kanë nisur, realstory. al e ka raportuar prej disa ditësh. Burime diplomatike thonë se kushti i Bashës për të mos u ulur me Ramën si kryeministër mund të zgjidhet me një teknikalitet: takim fillimisht i Bashës me një socialist të një niveli të lartë e ndoshta pastaj me Ramën. Por po sikur në këtë skemë, të ketë diçka gabim? Po sikur në të vërtetë të jetë fillimisht një takim i Ramës me një zyrtar të lartë demokrat?

I vetmi që mund të kishte këtë staturë është Sali Berisha, por ai dihet se me Edi Ramën funksionon më mirë në distancë. Ashtu si në prill 2008 kur për 48 orë ndryshuan kushtetutën me dy korrierë: Damian Gjiknurin dhe Oerd Bylykbashin. Por thirrja e pak ditëve më parë për Doktorin e Ilir Metës në letrën e koduar që i çoi Ramës, kishte dhe fjalinë: “Edhe ti e ke pikë të dobët Doktorin, pavarësisht se ndryshe nga unë, nuk e thua me zë të larte”. Mos vallë Ilir Meta ka marrë vesh diçka? Mos mes Ramës dhe Berishës ka nisur një komunikim në distancë, që përjashton për momentin Bashën, dhe (sigurisht) edhe Ilir Metën? Mos vallë këtu bazohet shqetësimi i Presidentit për heshtjen e Doktorit, shprehur hapur në daljet e tij publike të herëve të fundit?

Gjithsesi gjithçka duket lidhet me atë se çfarë do të ishte objekti i marrëveshjes PD PS? PD pas 1 korrikut është totalisht në rrugë, jashtë çdo pushteti, dhe përfaqësohet në institucione vetëm me një figurë groteske, Erinda Ballancën, në postin e avokatit të popullit. Pra marrëveshja e mundshme duhet t’i japë diçka PD. Diçka të madhe dhe me vlerë, që të garantojë çbalancimin e pushteteve pas 30 qershorit dhe të jetë fletë garancia e rikthimit të saj në institucione. Për momentin e vetmja gjë në tavolinë, është koka e Ilir Metës. Ose më saktë, karrikja që ai do të lerë bosh shumë shpejt.

Maxhoranca tashmë është në rrugën pa kthim të shkarkimit të tij, që mund të ndodhë mes korrikut dhe shtatorit 2019. Ilir Meta sot është pothuajse i shkarkuar, sa kohë maxhoranca, gjyqësori dhe ndërkombëtarët nuk i njohin si të ligjshme dekretet e tij. Por befas të enjten atë nuk e “njohu” as Lulzim Basha. A ishte edhe ky një sinjal i koduar në distancë se Basha ishte game on, në skemën që duket ka edhe mbështetjen Amerikane?

Per këtë, le t’i rikthehemi fushatës. Rama nuk ka kursyer Ironinë ndaj liderit të PD, por kurrë nuk e ka quajtur me tone fyese. Edhe retorika ndaj Berishës është zbutur dy javët e fundit, përjashto kur Rama i është referuar reformës në drejtësi. Por ka një tjetër personazh që është sulmuar këtë fushatë: Ilir Meta. Ashtu si vjet më parë si Tepsi, sot si Haxhi Qamil. Dhe në këtë diskurs, në fjalorin e Ramës është përsëritur disa herë dhe fort, një Mea Culpa Ndaj Bujar Nishanit. Ai është krahasuar, sigurisht me Ironi me Xhefersonin, krahasuar me Metën, gjë që ka një të vërtetë në mes. Se pavarësisht Vokacionit të djathtë, Nishani nuk bëri kurrë lojëra me Kushtetutën. Bile në 2017, i dha leksion paraprak Metës sesi nuk duhet të luajë me dekretin e zgjedhjeve.

Por Bujar Nishani ka deklaruar se nuk synon më poste, pasi arriti të bëhej President i Republikës, por ai për shumë demokratë sot, shihet si kandidati më i mirë për të zëvendësuar kryetarin aktual, nëse nis një lëvizje Basha IK. Shenjat për këtë janë të forta, dhe Doktori e di shumë mirë se një çarje e re, do ta shkatërronte PD. Nishani si kryetar i PD do të ruante kohezionin e partisë, legacinë e Berishës, por edhe rregullonte raportet me amerikanët.

Por Berisha nuk mund të lërë Bashën në mes të rrugëve, pavarësisht dështimeve të shumta të tij. Vetëm kafshët i ngordhin vetë këlyshët e dobët, që të mbijetojnë më të fortët. NJerëzit funksionojnë ndryshe, qoftë edhe nëse quhen Sali Berisha: ruajnë fëmijën më të dobët. Berisha do që Basha të shpëtojë nga mali i dështimeve të veta.

Dhe sot politikisht Basha është më i dobët se kurrë. Më keq se kurrë me amerikanët që kontrollojnë BKH dhe SPAK. Dhe për më keq, ka futur gjithë PD në paralistën e zezë të tyre. Bujar Nishani jo. Ai kishte dhe ka raporte te shkëlqyera me amerikanët. Ai mund të ishte një element i besueshëm per ta. Nishani, ose “Xhefersoni” sic e quan Rama, do të kthente edhe PD në oborrin e ambasadës amerikane, (aty dhe e meriton të jetë). Berisha i heshtur prej takimit me amerikanët pak javë më parë, me siguri do të dëshironte pa fund rikuperimin me SHBA, para ngritjes së SPAk dhe të BKH.

Por për këtë, duhet të jetë dakort sigurisht Edi Rama. Dhe për këtë s’mjaftojnë vetëm “komplimentat” ironikë për Bujar Nishanin. Por të enjten në darkë ai bëri deklaratën që kaloi pa u vënë re nga shtypi. Skender Minxhozi duke folur për shkarkimin e Metës, i tha Kryeministrit se tashmë pas shkarkimit të Metës, socialistët do merrnin edhe presidencën. Një e drejtë morale sipas Taulant Ballës që në Real Story pak muaj më pare, kishte deklaruar se “presidenti i ardhshëm do të ishte një socialist”. Dhe sigurisht nuk e kishte për Ilir Metën, i cili hyri dy vjet më parë me fanfarën e një feste europiane, dhe po e del jashtë me shpejtësi nga zyra, sikur të ishte një element i rrezikshëm kamikaz i Boko Haram. Por Reagimi i Ramës ishte befasues të enjten në Real Story: “Kush tha se Presidenti i ardhshëm do jetë socialist?”

A është ky sinjali më i qartë i një marrëveshjeje të mundshme që do qetësonte vendin, Partinë Demokratike, por dhe Sali Berishën e Lulzim Bashën? Fundja Luli do kishte atë që kishte ëndërruar. një post të lartë pa u lodhur ta fitojë me garë. Vendin kështu në tetor do ta priste një skenar krejt tjetër nga ai i dekretit te Metës në datën 13 (ters), dy ditë para vendimit për hapjen e negociatave.

Dhe ja ku kthehemi te skenari amerikan për nisjen e negociatave: takimi i Ramës me një funksionar të lartë demokrat. Në këtë rast me Kryetarin Këshillit Kombëtar Bujar Nishani. Negocimi i tij direkt me Ramën si kryetar i ardhshëm i PD, do ta shpëtonte dhe Bashën nga sikleti i shtrengimit të dorës me një person që i tha “IK” pa sukses për gjashtë muaj rresht.

Kjo skemë do të ishte PINI dhe PUKU i kartës së bllokuar të krizës politike në vend dhe pikënisja e re jo thjesht e rikthimit të PD në sistem, por dhe ai i një klime të re të një vendi me tashmë një datë për hapjen e negociatave.

Kjo skemë sigurisht do të ketë edhe të humbur. Por Ilir Meta nuk mund të fitojë gjithmonë, megjithëse i ka patur të gjitha. Ai nuk mund të luajë me Ramën sa ai ta bëjë president e më pas të futet në fushatë për ta nxjerrë atë në opozitë. Ai nuk mund të luajë me Bashën e ta fusë në çadër, e më pas të hajë darkë me Ramën të restoranti i Pazarit. Ai nuk mund të përdorë Berishën për të fituar gjyqe, e të nesërmen të shkojë e të hajë ngjala me kundërshtarin e tij. Ai s’mund të bëjë gjithmonë negociatorin, se në fund dy të mëdhenjtë e kuptuan që në 2017, se janë në gjendje të bëjnë marrëveshje edhe pa nevojën e tij.

Dy të mëdhenjtë PD e PS, duket po e kuptojnë se i kanë ata, njëri PIN dhe tjetri PUK për zgjidhjen e krizës. Me koston që Ilir Meta do mbetet PAK i mërzitur. Po Iliri le të mërzitet S(PAK).

Kësaj radhe siç thotë Doktori: “E ka meritue”.

/Realstory.al/

Zjarr në Bushat. Meta, letër Ramës gjysmë ore më pas

Presidenti Meta i ka dërguar kryeministrit Rama një letër publike. Letra është publikuar vetëm pak minuta më vonë, pasi në media u bë publik lajmi i sulmeve të ndodhura në KZAZ numër 6 në shkollën “Ndre Mjeda” në Bushat dhe pas trazirave të ndodhura në zonën e Beratit.

Në tonin e letrës, pavarësisht në dukje me emocion, stili i presidentit Meta duket paralajmëruese dhe në fjalët e përdorura prej tij ndihet era e shprehjes “të dola borxhit’.

A është kjo një letër kërcënuese dhe paralajmëruese ndaj kryeministrit Rama për 30 qershorin?

Më poshtë letra e plotë:

I dashur Edi,

Ti më ke privuar padrejtësisht, si në planin institucional, ashtu edhe në atë njerëzor, nga mundësia për t’u takuar bashkë.

Jam thellësisht i indinjuar dhe njëkohësisht i brengosur që pritjes sime sot, nga ora 05:00 e mëngjesit ti i’u përgjigje me një të larë në pishinë vetëm 200 metra larg Presidencës.

Doja ta vendosnim bashkë datën e zgjedhjeve dhe kam që nga data 8 qershor 2019 që të pres e të pres, me shpresë.

Por unë, siç me të drejtë ti ankoheshe, nuk mund ta lija Shqipërinë pa një datë të zgjedhjeve vendore dhe t’u mohoja shqiptarëve të drejtën për të votuar në mënyrë të qetë, në paqe dhe me alternativa.

Data 13 tetor 2019 e dekretuar nga unë për mbajtjen e zgjedhjeve vendore, u vendos sepse kjo është data më e shpejtë për të garantuar të drejtën e opozitës për të marrë pjesë në zgjedhje, por edhe për të garantuar përfshirjen në procesin e administrimit të zgjedhjeve.

Ne të dy e dimë mirë, nga ata që vendosin për të ardhmen europiane të Shqipërisë, se nuk ka çelje të negociatave me Bashkimin Europian me zgjedhje monopartiake, siç ja ke marrë vrapit t’i bësh ti, përkundrazi.

Po të kujtoj se në 17-18 tetor 2019 ne presim mbledhjen e Këshillit Europian, që do të mund të vendosë për çeljen e negociatave për Shqipërinë dhe Maqedoninë e Veriut.

Ti thua se data e dekretuar nga unë është dhuratë me rastin e ditëlindjes së Doktorit më 15 tetor.

Ti e di që unë nuk ta kam fshehur asnjëherë, as ty dhe as publikut, dobësinë që kam për Doktorin.

Njerëz jemi, kemi edhe pika të dobëta.

Por edhe ti nuk është se e “urren” aq shumë sa aktron para kamerave dhe militantëve të tu.

Aq më tepër që marrëveshjet më të mëdha në këtë vend i keni bërë ti dhe Doktori, siç ishte edhe ajo brenda natës që ndryshoi themelet e Kushtetutës, që ishte votuar me referendum nga i gjithë populli, dhe pasojat e të cilës i vuajmë edhe sot.

Natyrisht që nuk ka lidhje as me 18 tetorin, ditën e lindjes së udhëheqësit të fundit komunist, Ramiz Alia, i cili, pavarësisht formimit të tij komunist, nuk besoj se e ke harruar, tregoi përgjegjshmëri të lartë me shtyrjen e zgjedhjeve në vitin 1991, duke i krijuar hapësirat e duhura opozitës për të marrë pjesë në to, për të mirën e vendit.

Ndaj të lutem Edi tregohu vizionar, reflekto dhe mos na zhgënje!