Real Story sjell dëshminë e një prej personazheve të përfshirë në tragjedinë e Gërdecit, David Packouz, Ish-zëvendës presidenti i kompanisë Amerikane “AEY”.
Packouz deklaroi se nuk iu treguan autoriteteve amerikane se municioni që do të demontohej ishte kinez, pasi nuk donin të rrezikonin një kontratë me vlerë 300 milionë dollarë.
Për të ripaketuar municionet, Packouz tha se punësuan Kosta Trebickën.
Trebicka zotëronte një kompani prodhuese të kutive prej kartoni në Shqipëri, për të siguruar kutitë dhe për të siguruar ripaketimin e municioneve, për të hequr qafe të gjitha shenjat kineze.
“Ishte një ekip njerëzish që do të hapte arkat prej druri, do të hapte teneqet metalike, do të fuste municionet në disa qese të trasha plastike dhe do t’i fuste në disa kuti kartoni të valëzuar me dy mure. Në këtë mënyrë ne ishim në gjendje të minimizonim peshën e transportit, sepse dërgonim gjithçka nga ajri në Afganistan, sepse Afganistani është i rrethuar nga vende të paqëndrueshme dhe është shumë e rrezikshme të dërgosh armë nga toka në Afganistan. Ne thjesht nuk donim të rrezikonim të humbnim një kontratë prej 300 milionë dollarësh. Dhe kështu menduam se mbase nuk duhet t’u tregojmë autoriteteve amerikane. Ndoshta duhet të ripaketojmë municionet që të mos dyshojnë për asgjë. Dhe kështu bëmë. Ne punësuam një shqiptar të quajtur Kosta Trebicka, i cili zotëronte një kompani prodhuese të kutive prej kartoni në Shqipëri, për të siguruar kutitë dhe për të siguruar ripaketimin e municioneve, për të hequr qafe të gjitha shenjat kineze.
Dhe ne filluam ta dorëzojmë atë, në atë konfigurim. Ishin rreth 100 milionë fishekë që duhej të ripaketonim.” thotë ai, ndërsa thekson se municioni që transportohej ishte i ligjshëm për sa i përket kushteve të embargos së armëve, por shkelte kushtet e kontratës tregtare me ushtrinë ku thuhej qartë se nuk ka municion kinez.
“Nuk ishim 100% të sigurt se ishte e jashtëligjshme, sepse municioni që blinim nga Shqipëria kishte ardhur fillimisht nga Kina, por kishte ardhur nga Kina në vitet ’70, që është shumë përpara se të vendosej embargoja e armëve. Dhe kjo nënkuptonte se ky municion specifik nuk shkelte kushtet e embargos së armëve. Ishte e ligjshme për sa i përket kushteve të embargos së armëve, por shkelte kushtet e kontratës sonë tregtare me ushtrinë. Nëse do ta dorëzonim këtë municion, do të ishte një shkelje e kontratës sepse kontrata jonë thoshte në mënyrë specifike: Nuk ka municion kinez, pikë.”- vijon Packouz.