Tifozët bardheblu do të presin të paktën 9 javë të tjera kampionat, për të shpresuar një rezultat pozitiv ndaj Partizanit. Të kuqtë e nisën atje ku e lanë në maj. 1-2 fitonin sfidën e fundit ndaj Tiranës aq fituan dhe të dielën në mbrëmje ndaj rivalit të tyre historik.
Ajo që duhet të ishte ndeshja e kthesës, e vazhdimësisë, ajo që do duhet të konfirmonte pretendimet dhe stekën e Tiranës këtë sezon…ajo tregoi një tjetër Tironë… Makthi nisi një orë para sfidës, me një sherr masiv mes dy tifozerive. Një sfidë që pritej të dhuronte spektakël në tribuna (jo se nuk pati), nisi në mënyrën më të keqe të mundshme, me gjak!
Pesë vite pa fitore, pesë vite të dëshpëruara, pesë vite presion, bënë të vetën. Tirana e nis me vrull pjesën e parë, pasi etja për fitore dhe dëshira për të shënuar, tejkalonte edhe vetë pritshmëritë e tyre. Skuadra duket sikur bën mirë në minutat e para, madje duke krijuar dhe iluzionin e golit. Partizani tërhiqet në gjysmëfushën e vetë, ndërsa skuadra bardheblu shkon afër golit. Fati nuk është me Tiranën. Ai i buzëqesh përsëri Partizanit.
Goli i parë erdhi nga këmbët e Kordeiro. Braziliani shfrytëzoi njën gafë të mbrojtjes së Tiranës, dhe futet në zonë, duke mposhtur Likën. Më pas ishte Solomon, që gjeti rrjetën duke përfituar nga asisti i Malës. Sulmuesi i të kuqve realizoi një gol të bukur me kokë, duke bërë që ekipi bardheblu të dorëzohet shumë shpejtë. Pjesa e dytë është e ekuilibruar.
Tirana kërkon të gjejë baraspeshën, por njëherazi mbrohet duket rritur vigjilencën në mbrojtje. Goli vjen dhjetë minuta para përfundimit të ndeshjes, kur Hasani gjen rrjetën dhe ngushton shifrat në 1-2, pas një goditje këndi. Por vetëm kaq, një gol nderi që nuk i mohon as fitoren e tre pikëve e as suksesin e radhës në derbi Partizanit…Fitorja e të dielës e ngjit Partizanin në kuotën e 10 pikëve në vendin e pestë, me po kaq pikë sa të kuqtë.
