Në kushtet kur Kuinti i ndërkombëtarëve e ka anashkaluar për zgjidhjen e dialogut, Ilir Meta ka shfrytëzuar një takim me Ministrin e Jashtëm të Hungarisë, Peter Szijjarto, për të mbrojtur dekretin e anulimit të zgjedhjeve, që tashmë është nul. Meta vijon ta quajë dekretin e tij si legjitim, por nga ana tjetër bën thirrje për shmangie të konfliktit, sepse sipas Presidentit, pasojat e tij do të ishin ndaj vendit. Madje ai nuk heq dorë as nga presioni ndaj ndërkombëtarëve, ashtu sikundër bëri dhe të martën në konferencën për shtyp, ku i quajti “fondacion”.
Në deklaratën e publikuar nga presidenca, Meta ngre zërin duke u bërë presion ndërkombëtarëve, pasi shprehet se ata do të jenë bashkëpërgjegjës nëse do të ketë konflikt në vend. “Çdo veprim drejt rrugës së paligjshmërisë dhe të konfliktit, e nxjerr Shqipërinë nga perspektiva e saj europiane e njëkohësisht të gjithë aktorët e brendshëm ose të jashtëm që i kontribuojnë këtij skenari, do të mbajnë përgjegjësi përpara popullit shqiptar”.
Pra, Ilir Meta kërkon dialog nga palët
politike në vend, por njëkohësisht, duke parë braktisjen ndërkombëtare, pas
dekretit të tij anti-kushtetues për anulimin e zgjedhjeve, po kërkon të tërheq vëmendjen,
duke ngritur zërin. Në vetëm 24 orë, Meta kaloi nga deklaratat e “fondacionit
ndërkombëtar”, te futja në të njëjtin thesë të ndërkombëtarëve, të cilët tashmë
i bën bashkëpërgjegjës për krizën në vend, të cilën më shumë se kushdo, e ndezi
me dekretin anti-dekret të 10 qershorit.
Ilir Meta vijon të jetë i qetë, por i dorëzuar.
Ka durim të plotë, por i dorëzuar për 30 qershorin. Në konferencën për shtyp,
ku foli për herë të parë për vendimin e Kolegjit Zgjedhor, që i dha goditje
ligjore dekretit për anulimin e zgjedhjeve, Ilir Meta u shfaq larg qëndrimit të
tij për vetëflijim si “Salvador Aliende” në emër të mbrojtjes së pluralizmit. Ai
nuk dha as shenja të qëndrimit “heroik”, të cilin e mbante vetëm pak ditë më
parë për dorëheqjen nga posti që mban. “Nisur nga dizinformacionet e shpërndara
në media, dua të them se Kolegji Zgjedhor nuk mund të gjykonte asnjë dekret të
Presidentit sepse këtë tagër e ka vetëm Gjykata Kushtetuese”.
Kreu i shtetit bën përpjekje titanike për tu dukur i qetë, duke i quajtur Amerikanët fondacion dhe Shqipërinë, një vend që të huajt e duan koloni. “Ky institucion nuk i përket Metës, por Republikës, dhe ku institucion nuk do të bjerë kurrë. Përkundrazi nga ky do të fillojë ringritja e Republikës, dhe nuk do të bëhet vendi koloni e asnjë fondacioni ndërkombëtar. Unë nuk hyj te ata politikanë që flasin në emër të ambasadave dhe fshihen pas tyre. Këtu i vetmi institucion që vendos datën e zgjedhjeve është presidenti. Unë nuk kam anuluar zgjedhjet në amerikë apo kinë. Mos prisni nga asnjë ambasador këtë që po jo them unë”, shtoi Meta.
Meta s`guxoi të kërcënonte parlamentin, por s`guxoi as të thoshte pse po kërkonte shkresat për deputetët. Pranoi se s`ka asnjë mjet për të ndaluar zgjedhjet në 30 qershor. “Duhet të keni të qartë që presidenti nuk ndërhynë për të penguar zgjedhjet partiake, por padyshim lidhur me 30 qershorin, kjo datë ka rënë. Nuk ekziston më ligjërisht. Kush do të zhvillojë zgjedhje partiake është i lirë”, tha Meta.
Ilir Meta u shpreh se ai do të vijojë të mbetet President i Republikës deri më 24 korrik 2022, kohë kur dhe i mbaron mandati. “Shqipëria nuk do të kthehet në një tirani, dhe as në koloni ndërkombëtare. Bashkë do jemi këtu deri më 24 korrik 2022 Meta: Maxhoranca të tërhiqet nga kjo veprimtari e paligjshme dhe kjo do t’i hapë rrugën dialogut dhe tryezës së partive”
Presioni ndërkombëtar u ndje në gjuhën që s`ja përtypi më fjalët dhunë e kaos. Arma e vetme: s`do hapen negociatat, më besoni mua. “Edhe sikur i gjithë populli opozitar të dilte të duartrokiste ata që do votojnë më 30 qershor, e ardhmja evropiane e Shqipërisë do të ishte shumë larg. Zgjedhje të tilla nuk plotësojnë asnjë standard të kritereve të Kopenhagenit. Ua kam thënë edhe ambasadorëve. Pa zgjedhje me standarde më të mirë nuk ka çelje negociatash. Më besoni se jam esëll gjatë gjithë ditës, jo më tani në mëngjes”. Por, Juncker tha se të kundërtën në fakt: që negociatat s`ka, nëse s`ka zgjedhje. Tani, t`i besojmë Juncker apo Metës? Shqiptarët e kanë bërë këtë zgjedhje mes perëndimit dhe lindjes. I besojnë perëndimit.
Nga Durrësi, kryeministri Rama tha se Lulzim Basha ka të njëjtën
histori sa herë afrojnë zgjedhjet, ai do të largohet dhe kërkon që ta marrë
fitore në tavolinë përmes marrëveshjeve, duke hedhur akuza se nuk ka zgjedhje të
lira dhe të ndershme dhe prandaj nuk merr pjesë. “Edhe në 2017 të njëjtën gjë bëri,
erdhi poshtë zyrës time, këndoi himnin, tha fjalimin dhe zhdukej më pas.’ tha Rama
gjatë takimit elektoral në Durrës.
‘U bënë të gjitha përpjekjet që Basha të futej në zgjedhje, iu lutëm jo
vetëm unë por edhe ndërkombëtarët deri sa ju sos durimi. Ndërkombëtarët më thanë
në 2017 futu vetëm në zgjedhje se me Bashën nuk mundemi dot, po unë nuk u
ndala. Iu luta deri sa më në fund arritëm një marrëveshje dhe Luli mori jo pak
por gjysmën më të rëndësishme të qeverisë. Mirëpo marrëveshja i bëri më keq, se
sa më mirë. Sot në 2019 ai përsërit të njëjtin refren por këtë herë duke e çuar
kërcënimin deri në djegie të mandateve.” – tha Rama
Rama cilësoi se zgjedhjet do të mbahen më 30 qershor dhe kjo gjë është
e padiskutueshme. “ Këto zgjedhje do të vendosin kufirin ndarës se nuk do të ketë
më politikanë mbi ligjin, që me proteste tyre mund të bëjnë çtë duan me zgjedhjet.’
Madje Rama shtoi me ironi se në këto zgjedhje, edhe pse nuk merr pjesë, Basha
do të dal e do të thotë se ishte fitues, pasi do të numëroj demokratët që nuk morën
pjesë në zgjedhje.
Rama nuk i ka kursyer akuzat as për presidentin Meta, duke e cilësuar si
shkaktarin e thellimit të krizës politike në vend. Përmes ironisë, Rama tha se
Meta u tremb as shumë sa anuloi
zgjedhjet me arsyen se “në Shqipëri do bëhet nami”.
“Kemi një sistem drejtësie që nuk fshihesh më, sa i gjatë je, sa i
vogël je… të gjithë të barabartë, problem i madh shumë se ke qenë apo je
president, punë e madhe se je apo ke qenë kryeministër, drejtësia të merr dhe
të çon aty ku e ke vendin. Këtë nuk kanë si ta pranojnë lehtësisht as Saliu as
Meta. Prandaj duan ta marrin peng Shqipërinë. Dhe kjo është arsyeja pse dhunës në
rrugë i shkon paralel dhuna që ushtron presidenti nga zyra. Dhe del presidenti
e thotë anuloni zgjedhjet se do bëhet nami, po kujt i thua që do bëhet nami?
Ata që bëjnë namin i ke në shtëpi. Kush do e bëjë namin Luli, po Lulit një
fishkëllimë t’i bëjë Saliu, t’i thotë “Lul në shtëpi”, s’ka më Lul.” – tha Rama
nga Durrësi
Rama nuk la pa përmendur edhe përgjimet duke i cilësuar si baltë të
hedhur mbi kreun e Bashkisë Durrës, Vangjush Dakor. Kryeministri bëri një vlerësim
për punën që Dako ka bërë në 12 vite në krye të qyteti duke e transformuar atë
tërësisht. ‘Dako fitoi në një kohë kur në pushtet ishte Saliu me të gjithë
skuadrën më të mirë që ka pasur PD-ja në historinë e saj dhe mekanizmat e saj
që ju e dini si përdoreshin në kohën e tij. Kur Dako filloi mbi Olldashin dhe të
tjerët mendoni se nuk do të mundte dot Grida Dumën me Salianjin.”
Takimi elektoral i kryeministrit Rama në Durrës u shoqërua me protestat
e militantëve të opozitës, ashtu siç Basha kishte urdhëruar pas 21 qershorit. Në
krye të protestës ishin ish-deputetët e
PD-së për këtë qark dhe kryetari i degës së PD në Durrës, Ferdinand Xhaferri,
por edhe përfaqësues të tjerë të opozitës si Agron Duka dhe të tjerë.
Duke marrë shkas nga kjo protestë, kryeministri Rama nuk i kurseu
ironitë, duke i kujtuar kreut të degës së PD në Durrës, Xhaferrit premtimet që
ka bërë kur konkurronte për Bashkinë e Durrësit përballë Dakos. “Do ishte
kënaqësi e madhe që në Durrës të kishim një kandidat të PD-së që të na tregonte
për Durrësin, përveç se të rrisin cilësinë e diellit, që ata e kanë në program
dhe ne nuk e kemi” tha Rama për Xhaferrin.
Këtë kërkojnë shqiptarët nga politika
amerikane – veprim dhe jo fjalë, kundër korrupsionit të lartë shtetëror. Dhe po
shihet që kjo po ndodh sot, kur shteti po goditet nga antishteti për të destabilizuar
shoqërinë.
Korrupsioni i lartë e goditi shtetin, por
tani ka humbur.
Ndërkombëtarët ishin më të fortë në luftën
kundër agresionit antishtet të Partisë Demokratike. Korrupsioni Berisha dhe
grupi i tij nuk arritën dot asgjë në planet e tyre për destabilizim. Por as
politikën perëndimore nuk e lëkundën dot me agresivitetin e tyre dhunues.
“Nëse do të ushtroni dhunë rrugësh, ne
do t’ju shpallim organizatë terroriste të terrorit ndërkombëtar”; i tha
politika e lartë amerikane Lulzim Bashës. Dhe tërheqja e tij u pa të premten në
datën 21 qershor.
Pas kësaj nuk mund të ketë më asgjë
destabilizuese në Shqipëri, duan apo nuk duan inspiruesit e anarkizmit, në
Shqipëri apo jashtë saj.
Shteti nuk mund të goditet më nga antishteti.
l.
Shteti i kërcënuar nga antishteti ndodh të
jetë kështu për dy arsye nxitëse: e para – kur shteti kërkon të asgjesojë
krimin e organizuar, kurse vetë krimi i organizuar kundërvepron e hidhet në
sulm me krim për të shkaktuar pështjellim shoqëror; dhe, e dyta, kur marrëzia
ka pushtuar një pjesë të politikës drejtuese të vendit.
Në Shqipëri duket se janë në veprim të dy
këta kushte arsyetuesë. Njëri, kushti i parë, ka karakter terrorist; kurse
tjetri, kushti i dytë, ka karakter psikik. I pari eshtë me natyre të theksuar
kriminale dhe kërkon që të trembë ligjin apo politikën me akte terroriste;
kurse i dyti, duke qenë psikik, ka të bëjë me shumë me gjendjen emocionale.
Me e përgjithshmja për këtë gjendje
emocionale është frika nga ndëshkimi, sepse, kur grupet e korruptuara
qeveritare me përkrahje në shoqëri, kërcënohen nga ligji, e humbasin qetësinë
psikike dhe degradojnë në marrëzi. Por marrëzia e tyre, si rregull, vjen dhe
transmetohet te përkrahësit e zjarrtë që kanë, të cilët ose janë të prirë ndaj
një interesi abstrakt, ose janë bashkëpunëtorë me korrupsionin shtetëror, ose
pastaj janë thjesht simpatizantë të pasionuar të forcës politike që aspiron për
pushtet politik.
Kështu po ndodh edhe në Shqipëri.
ll.
Gjithsesi tani korrupsioni është krejt i
pafuqishëm. Politika perëndimore e kërcënoi me prova, dhe e ka neutralizuar
gjendjen.
Shpresën e fundit korruosioni e pati tek një
dekret fantazëm i presidentit Ilir Meta. Por nuk krijoi dot gjë. Kohët e
fantazmave juridike nuk kanë jetë në hapësirat perëndimore. Kurse ai dekret
fantazëm po e çon Metën drejt shkarkimit, dhe po të mos tregohet pragmatik,
mund ta drejtojë përkundrejt akuzës penale.
Në fakt, Meta duhet të largohet se e ka
humbur ekuilibrin nga frika e antikorrupsionit. Edhe ky po lodhet kot. Provokon
politikën amerikane, dhe provokon ambasadorët me psikologjinë e Çorovodës. Dhe
ata qeshin me të, sepse ia dinë arsyen pse i bën: është i trembur.
Dhe koha po ecën drejt rrafshimit të
korrupsionit shqiptar, i cili nuk ka shpresë.
Por gjithçka varet nga data 30 qershor. E
cila nuk duhet të ndryshojë.
Suksesi i parë i madh i antikorrupsionit
është zhvillimi i zgjedhjeve në 30 qershor. Në këtë ditë vdes përfundimisht njëri
krah i korrupsionit shqiptar, shteti forcohet dhe në korrik fillon aktiviteti i
SPAK-ut dhe Byrosë Kombëtare të Hetimit. Domethënë fillon seleksionimi i
individëve që do të akuzohen nga SPAK dhe do të komfiskohen sipas ligjit të
antimafies.
E tillë është situata, dhe kështu do të
zhvillohet, në këtë rrugë.
Letra e Presidentit Ilir Meta drejtuar Shefit të OSBE në Vjenë, Lajçak, vlen vetëm për të kuptuar se kujt mund t’i dërgojë aktualisht letër Ilir Meta. Ose më mirë, tregon se sa pak kuti postare ka, që pranojnë letra prej tij.
Letra nuk ka ndonjë dallim nga ato që Presidenti thotë dhe vepron publikisht si udhëheqësi më protagonist i opozitës.
Ai nuk e ka fshehur deri tani se mbështet kauzën e opozitës, mbështet bojkotin e zgjedhjeve dhe Parlamentit, mbështet protestat e dhunshme mbi institucionet, dënon reagimin e Policisë së Shtetit, urren Bindjen Demokratike, por mbi të gjitha nuk e ka fshehur që mbështet taktikën e opozitës për të nënshtruar sistemin demokratik në Shqipëri.
Në këtë pikë letra nuk të çudit, dhe nuk ja vlen as të komentohet.
Por siç thashë, letra vlen për të kuptuar se Ilir Metës i kanë mbetur shumë pak dyer për të trokitur.
Një letër të tillë ai mund t’ia niste Sekretarit Pompeu, por meqë gruaja e tij, një muaj më parë ishte vetë në SHBA dhe është sqaruar dhe bindur se SHBA nuk ka nevojë të sqarohet për gjendjen në Shqipëri, nuk ja ka shkruar atij.
Mund t’ia niste dhe Presidentit të BE, por meqë një javë më parë Presidenti Junker, e tha qartë pikpamjen e tij, dhe u duk se ishte i sqaruar, Ilir Meta nuk ia ka dërguar.
Mund t’ia çonte dhe Kancelares Merkel, apo Presidentit Macron, por dhe ata janë të qartë.
Ja ka çuar zotit Lajçak, jo se ai nuk është i qartë, por se shpreson që të bëjë dhe një diversion me këtë rast, me përfaqësinë e OSBE në Tiranë, duke u treguar këtyre që ky mund të komunikojë me shefin e tyre direkt.
Kjo është një gjë qesharake, por që tregon seriozitetin me të cilin Ilir Meta ka vepruar për të institucionalizuar linjën revolucionare antiinstitucionale të opozitës në Shqipëri.
Dhe në këtë pikë mendoj se i ka bërë dhe nder qeverisë. Zoti Lajçak do të ketë mundësinë të kuptojë nga vetë letra, se Presidenti është në krye të punëve të këtij revolucioni dhe po kërkon ndihmën e OSBE për t’i dhënë shanse të trimufojë.
Por problemi që ka OSBE, është se ajo merret me zgjedhje dhe jo me revolucion. OSBE është e vetmja adresë e gabuar për të ndihmuar revolucionin, pasi ajo ekziston ende, pikërisht se ka parti që prishin zgjedhjet. Biles më saktë, OSBE mund të ishte shkrirë, nëse nuk do të vidheshin votat nga tipa si Sali Bersha më ‘96, Ilir Meta më 2001 e në vazhdim.
Ndaj zoti Lajçak, edhe pse nuk është armiqësor me Ilir Metën, pasi e ka shpëtuar një herë pas vrasjeve më 21 janar, nuk e ndihmon dot, pasi i ka shkruar njeriut të gabuar. Por nuk ka faj, pasi Presidenti ynë, nuk ka kujt t’i shkruajë.
Ajo çka do të lexoni më poshtë, nuk është ndonjë gjë e re. Ilir Meta ka shkruar me dorën e tij, atë që ne e dimë të gjithë. Se Ai nuk është President, por lider i opozitës. Realstory.al është në posedim të Letrës që kreu i shtetit i ka dërguar Miroslav Lajçak, kreut aktual të OSBE, pikërisht në 20 qershor, një ditë para protestës së opozitës, të cilësuar jo vetëm më civilja por dhe më e bukura nga pikëpamja e organizimit politik, me gra, vajza e fëmijë, në vend të maskave, dhunës së egër dhe molotovëve. Letra e Metës flet për rrëshqitjen e vendit në konflikt civil, në dhjetëra bashki, pikërisht kur dhuna në KZAZ kishte ndalur prej më shumë se 24 orësh, falë një paralajmërimi serioz për dy partitë kryesore se do të shfaqeshin në listën e zezë të DASH, si organizata kriminale. Një lajm që nuk u konfirmua, po as u përgënjeshtrua nga ambasada Amerikane në Tiranë. Por ajo që të shokon nga letra, janë jo vetëm të pavërtetat që Presidenti Meta shkruan në letër, por njëanshmëria me të cilën ai vlerëson situatën në vend. Në një pikë të letrës ai analizon shifrat elektorale si Eduard Zaloshnja, duke ia shtuar njërës palë, e dhënë tjetrës për të “argumentuar” se më pak se gjysma e votuesve pranojnë të shkojnë në zgjedhje, duke i bërë ato “antikushtetuese”. Por nuk mbaron këtu.
Pasi i flet në pjesën e parë duke radhitur vetëm argumentet e opozitës dhe asnjë të maxhorancës, Ilir Meta i shkruan Lajçak se nisur nga Kushtetuta që “si përfaqësues i unitetit të Kombit (?!)… vendosa revokimin e dekretit të mëparshëm, duke anuluar zgjedhjet e 30 qershorit për një datë të afërt”.
Ashtu si patën dyshuar mediat për shpejtësinë e botimit, të atij që OSBE dhe amerikanët e quajnë njoftim dhe jo dekret, në Fletoren Zyrtare, Meta i referohet këtij fakti, si argument THEMELOR për detyrimin ligjor të zbatimit të tij, duke shtuar se “presidenti është i vetmi autoritet ligjor për shpalljen e datës së zgjedhjeve”.
Në një stil shokues, më pas, për disa burime perëndimorë që kanë parë letrën, ai përmend argumentin e vetëm sfidues të dekretit, Gjykatën Kushtetuese, me lehtësinë që një hajdut mund të thotë: Vodha, se e gjeta derën hapur. Por papërgjegjshmëria e kreut të shtetit, i cili në mungesë të Kushtetueses, duhet të ishte edhe më garant i dokumentit themeltar të shtetit, shkon deri atje, sa të akuzojë se maxhoranca, kryeministri dhe ministra të tij “po ushtrojnë presion të paligjshëm dhe po kapin të gjitha institucionet, çka po çon drejt një puçi institucional”. (lexo puç shteti)
Por letra vazhdon me një thirrje gati “të përlotur”, në stilin e Ismail Qemailit, kur i kërkon Lajçak të vërë dorën në zemër pasi ndërsa i shkruante këtë letër “në dhjetëra bashki ka shpërthyer kaosi civil dhe ku policia bashkiake po përplasen me policinë e shtetit”, e cila sipas Ilirit po përdoret për mbajtjen e zgjedhjeve monopartiake dhe pengimin e zbatimit. Më pas tabloja (apo më mirë skenari që ka ai në kokë) shprehet hapur: “Prej dhjetë ditësh po përpiqem… të ndaloj konfliktin civil, që për fat të keq mund të dëmtojë procesin e integrimit dhe kryesimin e ardhshëm tonin të OSBE”.
Ankth apo kërcënim ky, i presidentit Meta?
Atë e di ai vetë, në momentet e errëta kur ka vendosur të shkruajë këtë letër, jo si kryetar shteti, e aq më pak si simbol i unitetit ndërkombëtar, por si një sponsor i aksionit opozitar dhe firmëtar i ndërgjegjshëm i akteve që shkojnë kundër Kushtetutës, stabilitetit të vendit, kundër ndërkombëtarëve dhe në fund edhe kundër vetes së tij, në pozicionin e Presidentit.
Në fakt kjo letër mund të ishte letra e dorëheqjes së tij nga posti i kreut te shtetit dhe i kalimit zyrtarisht në krahun e opozitës, që do ishte i vetmi akt i ndershëm i Ilir Metës në fund të kësaj krize.
Përndryshe ai mbetet akti më i rëndë i keqpërdorimit të postit shtetëror tërësisht në konfikt interesik, kundër Kushtetutës që ai duhet të mbrojë. Dhe padyshim në fund “epikriza” e procesit të shkarkimit të tij. Për më rëndë e shkruar vetë, me duart e tij. Më poshtë lexoni të plotë letrën e Metës së bashku me faksimilet e origjinalit të saj./realstory.al/
I dashur ministër (Lajçak)
Po ju shkruaj për gjendjen aktuale në Shqipëri dhe ndikimin e mundshëm në kursin tonë të integrimit europian, si dhe për të angazhimin tonë për të kryesuar OSBE-në gjatë vitit 2020.
Që nga takimi ynë i fundit në Tiranë, situata politike, sociale dhe ekonomike në vend është përkeqësuar, me një përshkallëzim të përditshëm drejt një konflikti të mundshëm civil.
Duke marrë parasysh:
– Një seri skandalesh botuar në mediat shqiptare dhe ndërkombëtare, ku përfshihet përgjime, në posedim të prokurorisë, që zbulojnë një skemë të organizuar mes të zyrtarëve të lartë të Partia Socialiste, ministrave të kabinetit dhe Policisë së Shtetit me banda kriminale për zgjedhjet lokale 2016 dhe zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2017;
– Mungesën e gatishmërisë dhe veprimeve nga zyra e prokurorisë për të vazhduar me hetimin dhe ndjekjen e menjëhershme të atyre personave të përfshirë në këtë skemë dhe në raste të tjera të rënda korrupsioni të botuara nga mediat ndërkombëtare;
– Protestat e rregullta kombëtare nga opozita e bashkuar dhe protestat e tjera lokale, që po shfaqen në të gjithë vendin, heqjen dorë en block të opozitës nga mandatet parlamentare dhe mosregjistrimin e tyre en block në zgjedhjet lokale të 30 qershorit;
– Kryeneçësinë e Kryeministrit për të shkuar përpara me zgjedhjet, pavarësisht faktit se në 31 nga 61 bashki do të kishin vetëm një kandidat të regjistruar nga Partia Socialiste; ndërsa 22 të tjera kanë nga një kandidat alternativ më shumë, nga një parti fallco, të regjistruar përtej afateve ligjore, duke shkelur të gjithë procedurat ligjore dhe administrative;
Duhet të theksohet se:
– Partitë aktuale opozitare politike (PD: LSI, PDIU dhe të tjerë aleatë) përbëjnë 48. 14% të votave të zgjedhjeve të përgjithshme parlamentare të vitit 2017, ndërsa Partia Socialiste (PS) dhe aleatët politikë të saj aktualë përbëjnë gjithsej 49.83% të votave.
– Sa i përket përfaqësimit lokal, blloku aktual i opozitës përbën 48.6% të votës popullore të vitit 2015, ndërsa Partia Socialiste dhe aleatët e saj përbëjnë 43% të votave.
– Në lidhje me këto të dhëna, zhvillimi i zgjedhjeve të qeverisjes vendore më 30 qershor 2019, pa pjesëmarrjen e opozitës, që përfaqëson të paktën gjysmën e elektoratit shqiptar, shkel parimet kushtetuese cilësuara nga dispozitat e posaçme kushtetuese.
– Në të njëjtën kohë, mbajtja e zgjedhjeve të tilla do të përbënte një shkelje e nenit 3, Protokolli 1, i Konventës Evropiane për të drejtat e njeriut dhe të klauzolave preambulative të MSA-së me BE-në.
– Klima shumë e tensionuar politike dhe sociale po shkon drejt sistemit monopartiak dhe potencialit për të përshkallëzuar konfliktin civil në të gjithë vendin. Veprimet institucionale që kërcënojnë pluralizmin politik, janë një sulm ndaj vetë ekzistencës së Republikës;
– Përpjekjet e mia të vazhdueshme institucionale duke apeluar tek të gjitha palët që të rivendosin dialogun politik dhe për të zgjidhur krizën kushtetuese: politike dhe përfaqësuese nuk patën sukses, duke përfshirë edhe ftesën time për të gjitha palët për një marrëveshje të përbashkët që të caktohet një datë e re për zgjedhjet lokale.
– Informacioni i poseduar në cilësinë time si President i Republikës për një përplasje të mundshme gjatë protestës kombëtare të 8 qershorit;
Duke vlerësuar ngjarjet në këtë shkallë shqetësimi, me kompetencat që më jep Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë dhe duke marrë në konsideratë se si një përfaqësues i unitetit kombëtar, duhet të siguroj që dita e zgjedhjeve të jetë dita e unitetit dhe jo e konfliktit për popullin shqiptar, vendosa më 8 qershor të revokoj dekretin tim të parë që përcaktonte datën e zgjedhjeve lokale, duke anuluar zgjedhjet e 30 qershorit për një datë të mëvonshme, që do të vendosej së shpejti.
Dekreti im dhe arsyetimi i plotë kushtetues, ligjor dhe logjik u botua më 10 qershor. Ky dekret u botua në Fletoren Zyrtare më 11 qershor, dhe sipas nenit 117 të Kushtetutës sonë është në fuqi dhe i detyrueshëm për të gjitha institucionet shtetërore dhe qytetarët.
Unë kam këmbëngulur dhe apeluar publikisht që kjo periudhë kohore për të gjithë palët duhet të përdoret si një dritare e mundësisë për të hyrë menjëherë në dialog politik dhe të zgjidhë krizën e thellë dhe serioze si çështje urgjente, duke pasur parasysh edhe vendimin në pritje të Këshillit për negociatat e Shqipërisë për pranimin me Bashkimin Europian.
Kushtetuta jonë përcakton qartë Presidentin e Republikës si të vetmin autoritet me të drejtë ligjore për të shpallur datën e zgjedhjeve.
Tashmë dihet publikisht që precedenti i parë për shtyrjen e zgjedhjeve lokale nga Presidenti i Republikës u krijua në dhjetor 2006-janar 2007, falë kontribut ekskluziv të Kryetarit të Partisë Socialiste, Z. Rama, në atë kohë Kryetar i Bashkisë së Tiranës. Për më tepër, me ligj, i vetmi institucion që mund të gjykojë mbi këtë Dekret të Presidentit është Gjykata Kushtetuese, e cila siç e dini është jo funksionale.
Presidenti i Republikës është institucioni i vetëm që ka shprehur shqetësim serioz në lidhje me mosfunksionimin e Gjykatës Kushtetuese. Presidenti bëri çdo përpjekje për të zhbllokuar procesin e themelimit të Këshillit të Emërimeve në Gjyqësor, i bllokuar qëllimisht nga mazhoranca që kërkon të sigurojë kontrollin e plotë të saj, duke rrezikuar rënien e të gjithë sistemit.
Ngjarjet, në mënyrë alarmante po përshkallëzohen nga kryeministri dhe ministrat e kabinetit, jo vetëm duke provokuar me retorikë thellësisht përçarëse dhe konfliktuese me anëtarët e opozitës dhe civilët, por edhe duke ushtruar presion të paligjshëm për kapjen e të gjitha institucioneve të tjera, që të çon drejt një grushti institucional të Kryeministrit.
Kryeministri Rama refuzon të pranojë Dekretin e Presidentit dhe ka urdhëruar përfaqësuesit e tij socialistë në Komisionin Qendror të Zgjedhjeve të vazhdojnë përpara me zgjedhjet e 30 qershorit, komplet në shkelje të hapur të Kushtetutës dhe legjislacionit të vendit.
Nga ana tjetër, këta (socialistët) anëtarë të Komisionit Qendror të Zgjedhjeve kanë bërë thirrje për mosrespektimin e Dekretit të Presidentit të Republikës dhe për të ecur përpara me zgjedhjet e 30 qershorit, duke i kërcënuar publikisht të gjithë qytetarët, të cilët vendosin t’i binden këtij akti ligjor.
Ndërkohë që ju shkruaj, trazirat civile kanë shpërthyer në dhjetëra bashki, me punonjës bashkie dhe civilë uke u përplasur me Policinë e Shtetit për zhvillimin e zgjedhjeve lokale njëpartiake.
Policia e Shtetit po përdoret për të ndaluar këto bashki dhe qytetarë që të zbatojnë dhe respektojnë Dekretin e Presidentit, sipas ligjit të Republikës.
Tensionet janë rritur më tej dhe autonomia e organeve të qeverisjes vendore është shkelur, duke ppërshkallëzuar gjendjen e paligjshmërisë dhe anarkinë.
Pavarësisht se kanë kaluar 10 ditë nga dekreti im presidencial, unë vazhdimisht po u bëj thirrje të gjitha palëve të rivendosin dialogun politik, që synon zgjidhjen urgjente të kësaj krize gjithnjë në rritje, dhe për të parandaluar çdo konflikt civil gjë që për fat të keq do të rrezikonte stabilitetin e Shqipërisë dhe atë të Procesi i integrimit evropian të saj, duke përfshirë edhe statusin tonë në pritje për Kryesinë e radhës së OSBE-së.
Rrethanat më detyrojnë t’ju informoj siç thashë më lart për këtë çështje urgjente.
Të vetëdijshëm për axhendën tuaj të zënë me çështje të tjera të rëndësishme, mbetem me besim se kësaj situate fatkeqe dhe të rëndë në vendin tim, do t’i jepet vëmendja dhe shqyrtimi i duhur.
Ju lutem Shkëlqesia Juaj pranoni t’ju siguroj për konsideratën time më të lartë.
Po cilët janë kandidatët që janë vetofruar për të qënë anëtarë të Gjykatës
Kushtetuese? Emrat, aktiviteti, anshmëria politike janë të rëndësishme të vlerësohen,
për shkak të vendimit të rëndësishëm që ata mund të vlerësojnë, sapo të ulen në
karrigen prestigjioze të anëtarit të Gjykatës Kushtetuese: ligjshmërinë e
Shkarkimit të Presidentit Ilir Meta.
Janë dy lista, njëra në derë të Presidentit dhe tjetra në tavolinën e Gramoz
Ruçit. Ka prej tyre që kanë aplikuar në të dyja institucionet.
Lista e kandidatëve që kanë aplikuar të presidenti, kryesohet nga Alban
Brati, kunati i Ben Blushit, ish deputet dhe dikur ish rival i Ramës, ndërsa
sot i angazhuar në biznes privat. Avni Shehu është një tjetër kandidat, gjykatës
i vjetër i emëruar kryetar i Gjykatës së Lartë që në kohën e Berishës së Parë,
në vitin e largët 1996. Shehu ka aplikuar edhe në Kuvend, ku gjasat që ai të
fitojë, janë afër zeros, nëse nuk merr parasysh vetëm faktin se origjina e tij
dibrane, mund të jetë një plus për vlerësimin e kandidaturës së tij, në
Komisionin e Ligjeve, kryesuar nga Dibrani Ulsi Manja.
Tek Presidenti ka aplikuar edhe Denar Biba, ish kryetar dhe tani nënkryetar
i KQZ, personi që shpalli absolutisht të pavlefshëm dekretin e shfuqizimit të
zgjedhjeve nga ana e Presidentit, po me siguri aplikimi ka qënë më i hershëm.
Biba gjithsesi ka aplikuar per anëtar të gjykatës së Kushtetuese edhe pranë
kuvendit, ku me siguri kandidatura e tij do të trajtohet me më shumë qetësi dhe
dashuri nga partia që e propozoi në KQZ, sesa nga Ilir Meta.
Në presidencë ka aplikuar edhe Ilir Panda, që në kohën e Ilir Metës si
kryeministër, kryesonte KLD. Shpesh i anatemuar nga politika si i majtë, ai
gjithsesi ja ka arritur të mbajë një profil të ulët dhe të mbijetojë në
pozicione të rëndësishme në Gjyqësor 20 vitet e fundit. Panda rezulton edhe në
listën e kandidatëve të Kuvendit. Juristi i njohur Kristaq Traja, që ka përfaqësuar
Shqipërinë si Gjykatës edhe në Strasburg ka aplikuar në të dyja listat.
Drejtues i një zyre të njohur avokatie, ai sot është kryetar i këshillit
drejtues të Radiotelevizionit Shqiptar.
Ish prokurori i përgjithshëm Theodhori Sollaku ka aplikuar në të dyja
institucionet, por me gjasë me “cilësi” të ndryshme. Ndërsa tek
Presidenti Ilir Meta ai shkon me CV e ish kreut të akuzës, që u zgjodh aty edhe
me vullnet të Metës (i cili në 2002, bashkoi votat me Berishën per të shkarkuar
Arben Rakipin dhe për të vënë në këtë pozicion pikërisht, Sollakun, ish këshilltarin
juridik të Doktorit për 5 vjet në Presidencë), në Kuvend, Sollaku ka cilësinë e
“viktimës”. Pasi ishte pikërisht Berisha që e shkarkoi me dy
komisione hetimore rresht në vitin 2007 ish beniaminin e tij. Dhe Socialistët e
bënë në 2013, anëtar të Asamblesë Kombëtare. “Bixhozi” i Sollakut me
politikën mund të rezultojë i frytshëm, pasi ai i jep garanci të dyjave palëve,
se së paku nuk do tu bëjë keq dhe do zgjedhë pasivitetin. Një gjë që e bëri mirë
nga viti 2002 deri kur u shkarkua në 2007. Qetësi u thye vetëm nga ngjarje të rënda
dhe të pazbuluara si vrasja e shoferit të tij në vitin 2005…
Te Presidenti ka aplikuar edhe Rovena Gashi, ish prokurorja e shkarkuar nga
Arta Marku me vendim gjykate e më pas edhe nga Vettingu. Zonja Gashi, një nga
bashkëpunëtoret më të afërta të ish kryeprokurorit Llalla, nuk dihet pse
figuron në listën e botuar nga shqiptarja.com, pasi ajo nuk mund të aplikojë më
për nje pozicion në sistemin e drejtësisë.
Në presidencë dhe Kuvend ka aplikuar edhe Sinan Tafaj, i Shoqatës së të verbërve.
Jurist në profesion ai nuk ka ngurruar ta përdorë handikapin e tij, si avantazh
diskriminues pozitiv, edhe më herët kur ka aplikuar (pa sukses) për anëtar të
Gjykatës së Lartë. Në listën e Kuvendit shfaqet dhe emri i Shpresa Beçajt, ish
kryetare e Gjykatës së Lartë, e shkarkuar Bujar Nishani, menjëherë pasi ai u bë
kryetar i KLD-së në vitin 2012, me sa duket si e njohur për afëritë me Bamir
Topin. Beçaj nuk ka aplikuar në Presidencë, megjithëse dikur, kur Meta ishte
Ministër i jashtëm dhe vajza e saj u emërua në një ambasadë të rëndësishme,
marrëdheniet e saj me presidentin ishin shumë të mira. Prishja e tyre ishte dhe
mbetet një mister, por fakti që ajo s ‘e ka cuar emrin në Presidencë dhe armiqësia
e saj personale me Metën, e bëjnë një kandidaturë të preferuar tek shumica e
majtë në Kuvend. Tek lista e Kuvendit ka shumë emra që nuk janë kandiduar edhe
në Presidencë, dhe mbiemrat e tyre lidhen me emra të njohur të Partisë
Socialiste, çka të shtyn të besosh se të preferuarit për anëtar të Gjykatës
Kushtetuese, nuk do t’i shpëtojnë analizës së mësipërme si dhe vlerësimit subjektiv
politik.
Dhe në dritën e zhvillimeve dhe procesit të shkarkimit të Presidentit, kjo
listë, nuk duket një lajm i mirë për Ilir Metën. Së paku në letër.
/realstory.al/
Kandidatët që kanë aplikuar te Presidenti i Republikës
Alban Brati
Avni Shehu
Besnik Muçi
Dedë Kasneci
Denar Biba
Gëzim Allaraj
Ilir Mustafaj
Ilir Panda
Kristaq Traja
Luan Dervishi
Petrit Kaja
Rexhep Bekteshi
Theodhori Sollaku
Vladimir Gërmenji
Ardita Alsula
Elsa Toska
Regleta Panajoti
Rovena Gashi
Valbona Bala
Zhaklina Peto
Prel Martini
Sinan Tafaj
Ardita Buna Alsula
Kandidatët që kanë aplikuar në Kuvend
Anila Kristani
Arta Vorpsi
Besnik Muçi
Çlirim Gjata
Dashamir Kore
Dedë Kasneci
Denar Biba
Elsa Toska
Gëzim Allaraj
Ilir Kadiu
lir Panda
Irena Nino Kazhanxhi
Kristaq Traja
Rexhep Bekteshi
Sinan Tafaj
Sokol Hasani
Shpresa Beçaj
Theodhori Sollaku
Valbona Bala
Ilir Panda
Sinan Tafaj
Theodhori Sallaku
Vasil Bendo
Elsa Toska
Fiona Papajorgji
Valbona Bala
Avni Shehu
Marsida Xhaferllari
Theodhori Sollaku
Për herë të dytë brenda dy ditëve, kryeministri
Rama thekson një gjë, që më parë, dukej thjesht parullë politike: se dhënia e provës
nga Shqipëria se sistemi i drejtësisë funksionon në vend, do të jetë edhe baza
e hapjes së negociatave për vendin në BE. Siç realstory.al njoftoi me herët gjatë
të premtes, të enjten në kuvend rama e theksoi me forcë këtë për herë të parë. Burime
diplomatike thonë se megjithëse jo publikisht, Shqipëria ka një kusht për
hapjen e negociatave në muajin tetor. Dhe kjo është ngritja e prokurorisë
speciale të hetimit të krimeve të korrupsionit SPAK, si dhe rezultatet e para
konkrete të saj. Megjithëse burimet frenohen ta pohojnë, plotësisht, ata kanë lënë
të kuptohet qartë për portalin tonë, se kjo përkthehet me arrestime konkrete
kokash të mëdha. Të enjten në parlament kryeministri iu referua modelit
Sanader, ose ajo qe i ndodhi Kroacisë në vitin 2010, kur arrestoi për
korrupsion kryeministrin që firmosi për Zagrebin, anëtarësimin në Bashkimin
Europian. Anëtarësim që ndodhi vetëm pas dënimit të tij, në vitin 2013.
Kjo është edhe arsyeja pse opozita po proteston,
për të shmangur vettingun dhe reformën në drejtësi tha Rama gjatë një
interviste për “Associated Press”, agjencinë më të madhe amerikane të lajmeve.
Protestat e opozitës kanë si qellim kryesor të prishin përpjekjen të vendit për
t’u integruar në BE tha Rama, që në fakt vetë integrimi do të sillte një drejtësi
më të fortë në vend.
Aktualisht në Shqipëri, kreu i opozitës Lulzim Basha është i pandehur në një hetim për përdorim parash nga Rusia për influencim politik në Uashington, një hetim që po zhvillohet në të dyja anët e Oqeanit, ndërsa presidenti Ilir Meta pasi futi krizën politike në një fazë konflikti civil (çka për fat nuk ndodhi), tashmë është subjekt i një shkarkimi nga pozicioni i Presidentit për shkelje të Kushtetutës. Shkarkimi, nëse ndodh, klasifikohet si ndërprerje e mandatit, pra me fjalë të tjera Ilir Meta nuk do të përfitonte nga imuniteti si president apo ish president. Kjo do ta bënte vulnerabil ndaj çdo hetimi të mundshëm të SPAK. Shtetet e Bashkuara të Amerikës e kanë bërë të qartë që kjo Prokurori nuk do të ketë mandat të kufizuar në kohë, dhe ajo mund t’i rikthehet çështjeve që janë mbyllur më parë. Aktualisht prokuroria po rihap çështjen e mbyllur të vrasjes së Azem Hajdarit, si dhe vazhdon hetimet për çështjen DIA – CEZ, ku emri i Ilir Metës shfaqet dy herë, si në fazën paraprake të privatizimit të ndërmarrjes shtetërore të energjisë OSHEEE, ashtu edhe në atë të mbledhjes së borxheve nga një pale e tretë. Kompania DIA e Kastriot Ismailajt, i cili sot gjendet në burg në kushtet edhe të të dënuarit, edhe të dëshmitarit të mbrojtur, është e përmendur edhe në përgjime të vitit 2009, ku ngjashmërish me ato të BILD, Ilir Meta shfaqet duke kërkuar 200 mijë euro me gjasë, për mbështetje për procesin elektoral, dhe disa kandidatë të tij përfshirë dhe gazetarin Artur Zheji, ndaj Kastriot Ismailajt, i cili tashmë është dënuar për zhdukjen pa lënë gjurmë të më shumë se 6 milionë eurove, të mbledhura prej firmës së tij, për llogari të CEZ. CEZ ishte kompania ceke që privatizoi OSHEE, ku një rol direkt luajti Ilir Meta si Zevendëskryeministër i kohës dhe shefi i tij i kabinetit në Shtator 2009. Dy vite më vonë Ilir Meta u kap në një video ku i kërkonte ministrit të tij të ndjerit Prifti, 700 mijë euro për licencën e një hidrocentrali. Meta u shpall i pafajshëm nga Gjykata e Lartë e kohës, pasi një ekspert anonim, e cilësoi videon, si provë të pavlefshme. Atëherë për amerikanët, dhe nesër për SPAK, kjo “ekspertizë” mund të quhet nul dhe çështja mund të jetë subjekt i rihapjes. Kjo situatë mesa duket e kanë vënë presidentin e republikës në pozicion mbrojtjeje, fillimisht duke sulmuar. Ndaj gjerësisht besohet se me defektin e shfuqizimit të zgjedhjeve më 30 qershor po mbështet opozitën ne aksionin e saj mbi 5 mujor që prodhoi efekt vetëm djegien e mandateve të tyre dhe bojkotin e zgjedhjeve lokale. Për Associated Press “Rama duket i palëkundur kur thotë se më 30 qershor do të ketë zgjedhje pasi “është koha për të dëgjuar njerëzit”, ndërsa është i hapur për të zhvilluar dialog më të gjitha palët pas tyre. /Realstroy.al
Në një kohë kur Edi Rama, Ilir Meta dhe
Lulzim Basha japin shenja për dialog, nga brenda PD-së ka ende zëra që nxisin radikalizmin.
Ai është ish-deputeti Tritan Shehu, i cili duket se është zëri i vetëm luftarak
në kampin e të djathtës. Me një status në rrjetet sociale Tritan Shehu kërkon shpërndarjen
e parlamentit, pas dekretit të Ilir Metës për anulimin e zgjedhjeve të 30
qershorit.
“Ky parlament është jo vetëm antikushtetues,
por dhe i rrezikshëm. Meta i ka të gjitha arsyet dhe kompetencat ta shpërndajë.
Që prej nxjerrjes së Dekretit legjitim dhe të domosdoshëm të tijpër anullimin e
datës së zgjedhjeve lokale të 30 qershorit, po imponohet hapi i shpërndarjes së
Kuvendit”, shkruan Shehu. Por, duket e habitshme, që Tritani, si i vetëm zë
luftarak, artikulon “shpërndarjen e parlamentit”, ku deri më tani këtë gjë nuk
e ka thënë as Lulzim Basha apo drejtues të tjerë të opozitës.
Në fakt, duket sikur Tritan Shehu po
artikulon një mendim, që ndoshta nuk është i tij. Ai është një prej bashkëpunëtorëve
më të vjetër dhe besnik i Berishës. Ku i fundit sot nuk foli, por foli Tritani.
Njësoj është, po prapë ishte zë i vetmuar.
Realstory.al zbuloi ekskluzivisht të martën në
mbrëmie, qëllimin e vërtetë të kërkesës që Presidenti i Repubulikës Ilir Meta i
drejtoi Komisionit Qendror të Zgjedhjeve, për të ditur në rrugë zyrtare, numrin
e deputetëve që ka aktualisht Parlamenti. Në fundin e javës së kaluar, kur dhe
u zbardh veprimi i Ilir Metës, të gjithë krijuan përshtypje, përfshi dhe
Realstory.al, se kjo lëvizje ishte hapi i parë i presidentit drejt shpërndarjes
së Parlamentit. Mirëpo, arsyeja nuk ishte kjo, Ilir Meta, siç zbuloi të martën
Realstory.al, po përgatitet për të mbrotjur veten, duke i bërë parapri një
vendimi final të Kuvendit për shkarkimin e tij me 94 vota, çka mazhorancës do
t`i duhen edhe votat e deputetëve të rinj për të plotësuar korumin e nevojshëm
për të shkarkuar kreun e shtetit.
Pikërisht, tek deputetët e rinj qëndron
“thembra e Akilit” për Ilir Metën. Ai, pritet të përgatisë dosjen e mbrojtjes për
shkarkimin nga parlamenti, ku do të cilësojë si të paligjshëm deputetët e rinj,
që morën mandatet e dorëzuar në shkurt të këtij viti nga PD dhe LSI. Meta do të
kapet pikërisht te verifikimi i dorëzimit të mandateve të opozitës në shkurt,
ku në disa prej formularëve të firmosur nga ish-deputetët e PD-LSI, përfshi dhe
atë të Monika Kryemadhit, ka pasur parregullsi.
Por gjithë kjo ndodhi para se kryetarët
bashkive të drejtuar nga të zgjedhurit e PD-LSI të ndërmerrnin hapa konkret për
vënien në zbatim të skenarit të pengimit të zgjedhjeve, duke mësyrë në
Komisionet Zonale të Administrimit të Zgjedhjeve. Tashmë situata ka kaluar
përtej një tensioni normal, duke shënuar edhe të plagosur mes militantëve të
PD-së apo punonjësve të policive bashkiake të kësaj force politike, të cilët po
zbatojnë urdhrat e shefave të tyre për të djegur e shkatërruar materialet
zgjedhore. Në fakt, nuk është as më shumë e as më pak, por ajo që zëdhënësi i
Ilir Metës, Tedi Blushi, lajmëroi pak ditë më parë “se parlamenti i ‘çunave të
Shijakut” do të merrte përgjigjen e merituar nga qytetarët shqiptarë”. Sot trekëndëshi
Presidencë-PD-LSI, po vë në zbatim skenarin e pengimit të zgjedhjeve.
Por kujt po i shërben më shumë ky skenar?
Kauzës së opozitës për zgjedhje të lira dhe të ndershme? Apo është pasojë
direkte e dekretit të 8 qershorit të Metës? A është kjo beteja e kreut të
shtetit, për të mos ikur me asnjë mënyrë e me çdo mjet nga Presidenca? Këtë të
mërkurë në Burrel është plagosur një militant i Partisë Demokratike, Alfred
Lika. Ky i fundit, sipas vetë deklaratës së PD-së “ishte duke zbatuar dekretin
e Presidentit, në mbrojtje të Kushtetutës”. Cituar kjo nga një njoftim shpërndarë
për mediat nga zyra e shtypit e selisë Blu.
Aktet e dhunshme të së mërkurës bien ndesh me
argumentin e Presidentit. Ai argumentoi se protesta e 8 qershorit do të kishte
përfunduar në akte dhune të pallogaritshme atë natë, nëse s`do dilte dekreti i
tij. Por cili është rezultati sot, dhjetë ditë më vonë?
Situata është tensionuar dhe ka ndezur vatrat
e para të konfliktit, pikërisht për shkak të atij dekreti, apo në “mbrojtje” të
atij dekreti. Kjo situatë, e cila pritet të kalojë një të enjte “përvëluese” më
20 qershor, mund të jetë prologu i një tensioni dhe më të madh të premten më 21
qershor, ku vatrat e konfliktit për momentin vetëm nëpër bashkitë e djathta, të
ndizen përballë Kryeministrisë në protestën e thirrur nga PD-LSI, në Tiranë. Por
a do të kenë guximin për ti shkuar deri në fund këtij skenari?!
Të mërkurën pasdite presidenca nxitoi të
shpërndante një letër qe Meta ja ka dërguar OSBE dhe kreut të saj Lajçak, të
cilin së bashku me disa të tjerë i quajti para disa ditësh ngatërrestarë. A është
kjo shenjë se skenari i ditëve të fundit, që mund të kulmojë në 21 qershor, është
një mjet final presioni për të bërë që ndërkombëtarët të ndryshojnë mendje për
30 qershorin? A është kjo përpjekja finale për të legalizuar një dekret, që sot
është shkaku kushtetues për shkarkimin e Metës? A është fakti më i fundit i
asaj që paralajmëruam një ditë më parë, se e gjithë kjo nxitje e rrëmujës, është
në fakt vetëm një përpjekje e Ilir Metës për të shpëtuar jo vetëm Presidencën,
por veten e tij, pas dekretit të diskutueshëm të 8 qershorit, që amerikanët e
quajnë vetëm “njoftim”?
Ndërkohë përballë, Komandant Iliri dhe të tijët,
kanë përballë maxhorancën, e cila nuk është e qartë në qëndrime sesa është në
fjalë. Duket se kur ndërkombëtarët thonë se “zgjidhjen ta gjejnë vetë shqiptarët”,
nënkuptojnë edhe përgjegjësinë dhe vendosmërinë e qeverisë për të mbajtur
zgjedhjet në 30 qershor. Për këtë mbështetja e tyre nuk ka munguar për
kryeministrin Rama. Por të mërkurën mesazhet e maxhorancës kanë qënë
kontradiktore. Kryeministri Edi Rama dhe Ministri i Brendshëm Sandër Lleshaj,
ashtu si dhe Policia e Shtetit, kanë bërë thirrje për distancim nga aktet e
dhunës dhe pengimi i zgjedhjeve, pasi urdhëruesit e këtyre akteve do të
përballen me ligjin. Por ndërsa kemi patur deklarime direkte të bashkiakëve
demokratë, nga Voltana e Molotovëve e deri te Frani i tokave të Lezhës, ndërsa
kreu i Kavajës jep ultimatume si Berisha në 9 mars 1997, ndërsa në Kukës policët
sulmohen si kafshët nga disa mbështetës të PD, qeveria (ajo e llafeve të
Lleshit dhe e nje ligji që gjoja nesër kalon në kuvend kundër krimit zgjedhor,
por që s’do ketë asnjë efekt për dhunuesit e para 30 qershorit), “Policia ka
vepruar me profesionalizëm për të shmangur përshkallëzimin e situatës”.
Të paktën, kështu u shpreh zëvendës ministrja
e Brendshme Rovena Voda për të justifikuar tërheqjen përballë njerëzve në Kukës.
Por a është Kukësi pjesë e Shqipërisë, që drejton Edi Rama? A është kjo shenjë
e një paqartësie, pasigurie dhe tërheqjeje e maxhorancës përballë dhunës
politike të paralajmëruar nga Meta, Berisha dhe Basha? Sot është momenti që
maxhoranca të marrë përgjegjësitë e qeverisjes së vendit. Ajo nuk mund të presë
me kompjuterin hapur, në pritje të ndonjë emaili nga Uashingtoni ose Lajçak. Ja
dhe deklarata nga Lajçak erdhi. Po sa e ndryshon kjo situatën? Sa e forcon kjo
deklaratë veprimin e qeverisë? Dhuna vazhdon. Nga Shkodra e Voltanës, e deri
tek Delvina e Balilëve. Ajo ose duhet të vendose ruajtjen e ligjit dhe të
rendit publik, ose të tërhiqet tani, siç thotë zëvendësministrja Voda. Nëse si
Voda, mendon dhe kryeministri, se skenari do ketë viktima, dhe ata nuk e ndalkan
dot, vecse duke u tërhequr, atëherë më mirë të tërhiqen tani sesa kur të vriten
njerëz në 30 qershor. Këtë e ka paralajmëruar Meta, Berisha dhe tani po e thonë
edhe grekët. Tërheqja sigurisht do kishte siklet dhe turp brenda pasi prej 5
muajsh, Rama i thotë njerëzve se ka zgjedhje në 30 qershor. Por nëse këtë është
i paaftë ta sigurojë, atëherë më mirë të tërhiqet.
Mund të humbasë “betejën” bulliste përballë një opozite të dhunshme drejtuar nga një President i papërgjegjshëm, mund të humbasë besimin e ndërkombëtarëve tek Edi Rama si një lider i qendrueshëm, por të paktën nuk bëhet pjesë qoftë dhe padashje e skenarëve të përgjakshme të kokave të nxehta të Tiranës. E rëndësishme është të mos tërhiqet, si pasojë e një pazari. Edi Rama e di mirë përse ndërkombëtarët këmbëngulin që ai të mbajë zgjedhjet në 30 qershor. Se beteja e vërtetë fillon më pas: ajo Për SPAK.
Shqipëria nuk do ta humbasw luftën përballë të shkuarës dhe të keqes. Thjesht dikush e shtyn atë në kohë. E shtyn. Ky është suksesi i vetëm i dekretit personal të Ilir Metës, njëlloj si ato të Berishës në 1997: Që shtyn udhëtimin pa biletë kthyese të së shkuarës. Kemi pritur 30 vjet. Mund të presim edhe tre muaj.