Nga Edvin Kulluri
Mes “nacionalistëve” dhe “sovranistëve” të Kosovës dhe Shqipërisë ka rënë një heshtje varri. Pergjimet në të cilat Momoza Kusari Lila është ekspozuar duke komunikuar me një person të komuitetit serb të veriut të Kosovës me më shumë hije se dritë, konfrirmoi atë që dihej. Dardha e ka gjithmonë bishtin mbrapa! Mbase dikush më radikal në qëndrime do përdorte shprehjen “nacionalizmi është streha e fundit e Kurtit”, por për të mos e gjykuar kaq ashpër Kryeministrin e Kosovës, mjafton të thuhet se tullumbacja nacionaliste e fryrë nga Vetëvendosja ka qënë e mbushur me ajër serb. Sepse të krijosh atë furtunë artificiale por shumë të rrezikshme në veri, kur ke qënë në komunikim të vazhdueshëm më krimininelët e veriut, sic u pëlqen ti quajnë Svecla me shokë, do të thotë së minimalisht je hipokrit. E maksimalisht sharlatan. E këto fjalë në pamje të parë të rënda, janë mëse korrekte kur kujtojmë dhjetëra ushtarët e plagosur të KFOR e po aq policë special të Kosovës. E fatkeqësisht njëri prej tyre ka humbur njërën gjymtyrë prej lojërave të Kurtit me kriminelë dhe konfidentë telefonash. Dhe lojërat me jetë njerëzisht janë më saë paku sharlataniste.
Pikërisht në momentin kur dukej se një marrëveshje mes Kosovës e Sërbisë për njohjen reciproke ishte më afrë se kurrë pas takimit të Ohrit, Vucic ngriti topin me bojkotin e zgjedhjeve në komunat sërbe, e Kurti e gjuajti. Dhe kjo nuk është hera e parë, pasi 4 vite më parë ishin po aq afër marrëveshjes në Ëashington, dhe me një të rënë të lapsit në Hagë, e protestat e dhunshme në Prishtinë, të njëtët aktorë rrëzuan draftin e administratës Trump. E pra në dy rrethana të ndryshme, me dy administrata të ndryshme amerikane, të njëtët aktorë bëjnë të njëjtën gjë. Sabotojnë në sinkron si në balet në akull marrëveshjen e mundshme. Si ka mundësi?! Cfarë ka ndodhur që në rrethana e kohë të ndryshme rezultati është I njëjti, “no agreement”?! Domethënë se ka dicka që nuk shkon. Ky rakordim në mosmarrëveshje mes dy leader-ve të Sërbisë dhe Kosovës që ndërrojnë pozicionet mes “good boy” dhe “bad boy” me rrotacion të përpiktë, ka qënë efektiv në përpkmëri.
Por ka dhë një gjë tjetër që I bashkon. Sovranizmi prej perëndimit. Vucic e tha troc tre ditë më parë në konferencën e shtypit me Ramën, se “kumbarët I zgjedhim vetë”, duke shvleftësuar propozimin Franko-Gjerman . Ndërsa Donika Gërvalla në një prononcim gërdallë, e quajti BE “tigër prej letre”, shprehje e nxjerrë nga veprat e Enver Hoxhës më një mëndjelehtësi të paparë. Dhe dyshimet se përvec naivitetit romantik të nacionalzmit, ka dhe gjrëa të tjera që lëvizin në rrogoz po përvijohen si dyshime të arsyeshme.
Pikërisht komunikimi mes zyrtares së Vetëvendosjes dhe një personazhi të rëndësishëm pranë Listës Sërbe, tregon se “patriotizmi” televiziv është vecsë I tille dhe jo real. Ndërsa retorika kundërshtuese ndaj partnerëve perëndimorë është reale pasi përplasja e muajve të fundit është zhvilluar ditën me diell. Aq më tepër po të kemi parasysh dhe dakortësinë e vetë Kurtit në Ohër, e cila u shua në kurriz të thirrjeve të SHBA dhe BE për të mos tensionuar situatën në komunat sërbe, nuk mbetet më vend për hamendësime se ka marrëveshje pikërisht me partnerët. Në të kundërt, SHBA dhe BE janë snobuar publikisht, sfiduar platealisht dhe tashmë sulmuar idiotësisht si “tigër prej letre”.
Por ja që rrugët e politikës e sidomos ato ndërkombëtare janë “të pafundme” thuajse si “rrugët e Zotit”. Janë rrugë nëpër të cilat Kusari Lila dhe Gërvalla mendojnë se mund ti shkelin duke harruar se në kalldrëm nuk ecet mbi taka. Më e pakta thyen takat e mbetesh zbath, e shumta thyen këmbët e s’ke nga shkon. Por rrugët e pafundme mund të jenë dhe rrugë që nxjerrin opinionin e manipuluar public nga rrugicat qorre të retorikës sovraniste, në rrugë me dritë. Dhe pikërisht pas daljes së bisedave telefonike, njerëzit kuptojnë se pas fasadës moraliste, legjitimiste e të tjera parulla emocionale, qëndrojë me shumë mundësi marrëdhënie okulte që në të kundërt vërtetojnë me shumë gjasa, se patriotizmi është instrument për të sinkronizuar dështimin e njohjes së Kosovës. Apo akoma më keq janë leva që ngrenë konflikte pikërisht në momentin më të gabuar për perëndimin e impenjuar në Ukrainë, e lehtësojnë ditët e turbullta në Moskë.
Mbase shpallja “non grata” e Aeksandër Vulin dhe dalja e bisedave telefonike të Kusari Lilës në të njëjtën kohë janë rastësi. Ashtu si “tigri prej letre” I përdorur për dy vendet më ndikuese ne BE mund të shndërrohet lehtësisht nga përpjekje për ridikulizim të tyre në autogol për Kurtin. Sepse I vetmi “tigër prej letre” që mund të mbetet në arenën e ndezur tinëzisht në veri të Kosovës, mesa duket është vetë Albin Kurti!