Gazment Bardhi e ka emocionuar dy herë Foltoren. Hera e parë ishte sapo u kthye nga SHBA dhe shkoi tek “Rrugica e Berishës”. Si asnjëherë më parë banorët e “Rrugicës” shpërthyen në duartrokitje, “Gazi, Gazi”. Madje të xhelozuar nga pritja e Gazit, të nesërmen shkoi dhe Topalli dhe disa të tjerë, por ato emocione nuk u përsëriten.
Ishte një shpërthim i pavedijshëm i stresit që ia ka shkaktuar “Foltores” izolimi, aq sa vizita e Gazit i sapo kthyer nga një shëtitje në SHBA, u dukej si vizita e Blinkenit tek Edi Rama.
E dyta, ishte dita e sotme kur ai pranoi të shkelte dhe në selinë e PD në SHQUP. Me letra, selia në fakt është ende e Gazment Bardhit si sekretar i Përgjithshëm i PD-së Lulit, ndaj dhe kthimi aty u prit po ashtu me një gëzim të madh.
Dhe këtu ata kanë ekspozuar pa dashje pikën e tyre të dobët. Ata në të vërtetë janë një parti reale, pasi kanë një udhëheqës si Berisha me një axhendë të qartë politike, për t’u organizuar kundër SPAK, kundër drejtësisë dhe mbi të gjitha kundër Perëndimit në Shqipëri.
Ata nuk e ndryshojnë axhendën e tyre, pasi e kanë axhendë mbijetese. Berisha nuk e ka për gallatë betejën që po bën. E ka betejë për kokë. E ka betejë që po i merr pasuritë e vajzës, pasuritë e djalit, pasurit e veta dhe disa vite burg.
Ndaj është i qartë në axhendën e tij politike, edhe pse është qesharak.
Edhe sikur grupi i Gazment Bardhit të mos i bashkoheshin, ata do ta vazhdonin betejën e tyre pasi ajo është një betejë me identitet të qartë dhe mbi të gjitha një betejë ku ata kanë nevojë të duken të fortë përballë kundërshtarit.
Gëzimi që tregojnë se tani betejës së tyre kundër SPAK, kundër drejtësisë së re dhe kundër SHBA po i bashkohet dhe Gazment Bardhi, në të vërtetë i dobëson ata më shumë se sa i forcon. Do të ishte mirë ta fshihnin këtë dobësi, pasi tregon stresin që i ka kapur nga izolimi dhe mospërfillja, sa i emocionon dhe shkuarja e Bardhit me shokë pranë tyre. Por ky është keqkuptim që ata krijojnë tek ne. Ata janë të gëzuar jo se po bashkohen, por se po rreshtohen.
Ata që besojnë Berishën, janë përgjithësisht njerëz që nuk kanë logjikë dhe që besojnë se Blinken do vijë në Tiranë, do futet natën nëpër shkallë e do shkojë të takojë Berishën t’i kërkojë të falur tek ballkoni. Nuk janë njerëz që hanë debat të tipit: A ka faj Berisha, a ka të ardhme opozita me Berishën, apo dokrra të tjera. Ata mendojnë që as SHBA nuk ka të ardhme, po qe se Berisha mbetet në ballkon.
Ndaj t’u bashkohesh atyre nuk është se u bën ndonjë nder, pasi ata me mendjen e tyre e kanë mundur dhe SHBA, dhe Blinkenin, dhe Edi Ramën.
Kështu që nuk bëhet fjalë për bashkim, por për rreshtim të Gazment Bardhit me shokë në kampin e Berishës. Fakti që ata po gëzohen mund të keqkuptohet si dobësi, por ata në fakt besojnë se u janë shtuar ushtarët, pasi komandantin e kanë.
Dhe në një vend ku nuk ka nevojë për komandant apo për ide e program, pasi janë të gjitha të qarta, ka nevojë vetëm për ushtarë.
Ndaj është dita që ata po gëzohen se u shtuan ushtarët, jo se “po bashkohen në diversitet”, siç pretendon Bardhi. Ai është slogan i LGBT, ku mendohet që shoqëria i pranon të gjithë, pavarësisht orientimit seksual. Por nuk është parim i “Foltores”. “Foltorja” është një zë, një qëndrim, një stil, një udhëheqës. Të tjerët janë ushtarë.