Nga Judith Woods*
Lehtësim të shohësh një udhëheqës që më në fund ngrihet për vendin e tij.
U drodha kur dolën raportimet se njeriu në krye nuk po merrte asnjë urdhër nga djemtë e mëdhenj në skenën ndërkombëtare.
Në këtë kohë dhe epokë, instinktivisht dëshirojmë dikë – cilindo qoftë ai – që është i pakompromis në mbrojtjen e vlerave kombëtare.
Ata sy të mrekullueshëm ngjyrë kafe nuk bëjnë asnjë dëm. Nuk e kam fjalën për Rishi Sunak, por për Edi Ramën, kryeministrin shqiptar.
Kur Rama deklaroi se ishte koha që qeveria britanike të hiqte dorë dhe të ndalonte së fajësuari qytetarët e tij për turbullimin tonë të emigracionit, jam i sigurt se nuk isha i vetmi që brohorisja për bullizmin e tij.
Pse? Sepse ai ka absolutisht të drejtë.
Duke folur nga Tirana, Rama tha se ishte e gabuar të thuhej se emigrantët shqiptarë ishin “shkaku i krimit të Britanisë së Madhe dhe problemeve kufitare”.
Po ashtu i bëri thirrje Britanisë së Madhe që të ndalojë diskriminimin ndaj shqiptarëve dhe akuzoi Sekretarin e Brendshëm dhe ministrat e tjerë për përdorimin e retorikës për emigrantët për të fshehur “dështimet e politikave”.
Ai tha se nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të fliste pasi Sekretarja jonë e Brendshme Suella Braverman vazhdoi t’i kritikonte bashkatdhetarët e tij për një “pushtim” të mundësuar nga kufijtë britanikë që ishin më të rrjedhshëm se serveri i saj i postës elektronike.
Në të vërtetë, derisa Colander Girl Braverman të pranojë faktin se konservatorët janë përgjegjës për krizën krejtësisht të turpshme që po luhet në brigjet tona, atëherë asgjë thelbësore nuk do të ndodhë.
Dhe gjërat vetëm sa do të përkeqësohen.
Duket krejtësisht e turpshme teksa ajo hedh poshtërsi ndaj laburistëve, edhe pse ata nuk kanë qenë në pushtet që kur u shpik iPad.
E ndjen qartë se fajësimi i shqiptarëve është grumbullim votash, sepse asgjë nuk thotë “të ashpër ndaj imigracionit” si zbehja e dhjetëra mijëra njerëzve që kjo qeveri rrëqethëse dhe turbulluese ka lejuar t’u rrëshqasë nëpër gishta, të futet kontrabandë brenda kamionëve dhe të bëjë përpjekje vetëvrasëse për të kaluar Kanalin me gomone.
Është vetëm një turp që “të qenit shumë i ndërlikuar” nuk është parandalues efektiv.
Mendoj se Braverman dhe Sunak kundër Ramës mund të jenë – jo një garë e drejtë – argëtues.
Që nga kohë të lashta, qeniet njerëzore janë zhvendosur në vende të reja në kërkim të një jete më të mirë. Në kujtesën e gjallë, janë vetëm diktaturat fashiste dhe parajsat komuniste që i pengojnë qytetarët të largohen.
I takon destinacioneve të tyre që t’i ndalojnë ata të hyjnë. kjo është ndër detyrat e rëndësishme të çdo qeverie.
Në të gjithë vitin 2018, vetëm 312 emigrantë kaluan Kanalin me varka të vogla. Këtë vit, shifra është rreth 30 mijë.
Vitin e kaluar, në BE ka pasur 200 mijë kalime të paligjshme kufitare. Problemi ynë nuk është aspak unik. Por është i yni.
Shqipëria nuk është përgjegjëse për kufijtë tanë poroz, tronditës.
As Keir Starmer nuk është. As Franca nuk është, ndonëse ata kanë qenë veçanërisht të pabindur kur bëhet fjalë për policimin e bregdetit të tyre.
Burrat që zbarkojnë në Kent, si përgjigje, dërgohen për t’u akomoduar diku tjetër.
Ndoshta Braverman i shikon këta djem të rinj të aftë dhe arrin në përfundimin “nën klasën e krimit”, por kushdo që drejton një biznes mendon “shpëtim për sektorin e rrënuar të ushqimit dhe pijeve”.
Ose mund të mendoje se “kushdo në atë kamion mund të jetë i kualifikuar për të drejtuar një kamion ose për të rregulluar një të tillë”.
Sipas Konfederatës së Industrisë Britanike, tre të katërtat e bizneseve po përjetojnë vështirësi në plotësimin e vendeve vakante në tregun e punës.
E vërteta për ata që do të ndezin zjarrin e ksenofobisë është se ne jemi në kontrollin e një mungese të tmerrshme krahu pune.
Në njërin skaj të spektrit, kemi restorante të nivelit të lartë të drejtuar nga kuzhinierë me yje Michelin si Jason Atherton që përballen me mbylljen.
Këtë, jo për shkak të ndonjë rënieje të klientëve, por për shkak të pamundësisë për të gjetur staf.
Nga ana tjetër, të korrat me vlerë të paktën 60 milionë paund u lanë të kalben në fushat britanike këtë vit, sepse nuk kishte punëtorë sezonalë për t’i mbledhur.
Muajin e kaluar, kryeministrja Liz Truss mund të ketë qenë pak e ngathët, por premtoi ta trajtonte mungesën e fuqisë punëtore me një lehtësim të rregullave të imigracionit.
E gjitha si pjesë e planit për të nxitur rritjen e biznesit.
Punëtorët nga jashtë kanë nevojë për viza për të ardhur dhe për të plotësuar vendet e lira. Shpejt. Po, duhet të verifikohen dhe po, duhet të paguajnë taksa. Por rrugët ligjore për në Britaninë e Madhe do të reduktojnë në mënyrë dramatike kalimet ilegale.
Duhet të marrim përsëri kontrollin.
Të fajësojmë Shqipërinë është një taktikë patetike e ngecjes dhe tani një burrë më trim se Suella e ka thirrur atë të merret me këtë emergjencë.
Unë për vete po e duartrokas.
*“The Telegraph”